 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/8755
K: 1991/696
T: 07.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Niğde Asliye 2. Hukuk Mahkemesince verilen 30.12.1988 tarih ve 259-607 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili dava ve ıslah dilekçelerinde tarafların gelin-kayınpeder olduklarını, davacının kocası Mehmet'in ticari borç nedeniyle dava dışı Osman'a (4.000.000.-TL) lık lehdar hanesi açık bir bono düzenleyip verdiğini sonradan Mehmet'in kamyonetini Osman'a devretmek suretiyle borcunu ödediğini, Osman'ın da bedelsiz kalan bonoyu Mehmet'e verilmek üzere Mehmet'in babası olan davalıya iade ettiğini, bu arada Mehmet'in ölmesi ve mirasının davacı ile küçük çocuğuna kalması üzerine davalının elindeki bononun lehder hanesine kendi adına yazarak davacıya karşı takibe giriştiğini ileri sürerek davacının meskür bonodan dolayı davalıya borçlu olmadığının tespitini talep etmiştir.
Davalı vekili iddiaların doğru olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece kanıtlanamayan davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Davacı vekili dava dilekçesinde diğer delilleri meyanında (sair deliller) den söz etmek suretiyle nihai delil olan yemine de dayandığına göre davacı vekiline iddialarını kapsar şekilde bir yemin teklifine hakkı bulunduğu hatırlatılarak sonucuna göre bir hüküm tesisi gerekirken mahkemece bu husus üzerinde durulmaksızın davanın reddi cihetine gidilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte yazılı nedenlerle sair temyiz itirazlarının reddine; hükmün (2) nolu bentte açıklanan nedenle hükmün temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 7.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.