 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/8697
K: 1991/539
T: 04.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Kayacı Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 29.11.1988 tarih ve 451-343 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacılar vekili tarafından istenmesi ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereğ konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacılar vekili; müvekkillerinden Ahmet'in eşi, A. E. ve C. annesi, Ö.'ı kardeşi olan C.'nin ve Ö.'ın davalılardan F. yönetimindeki M.'ya ait minibüste yolcu iken diğer davalılardan Abidin yönetimindeki N.'a ait otomobilin -minibüsle çarpışması sonucu C.'nin öldüğünü, Ö.'ın ömür boyu sakat kaldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin haklar saklı kalarak kaydıyla şimdilik A. için 1.000.000 TL maddi, 1.000.000 TL manevi, haklar saklı kalmak kaydıyla şimdilik Ahmet için 1.000.000 TL reddi, 1.000.000 TL. manevi, Aral için 150.000 TL. maddi, 500.000 TL. manevi, Ö. için 2.250.000 TL maddi, kendisinin yaralanması ve kardeşinin ölümünden dolayı toplam 2.000.000 TL. manevi olmak üzere tüm müvekkilleri için orman 9.750.000 TL maddi ve manevi tazminatın aa tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Bilahare M hakıkındaki davadan vazgeçtiklerini beyan etmiştir.
Davalı Abidin vekili; davacıların haksız sözleşmeyi amaçlandıklarını, istenen tazminatın fahiş olduğunu, savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalılar Fatih ve Mustafa vekili; istenen tazminatın çok fahiş olduğunu, müvekkilleri aracının 1/8 kusurlu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia, savunma, mübrez belgeler ve bilirkişi raporu, asliye ceza dosyasına nazaran olayda davalı Abidin yönetimindeki aracın 6/8, Fatih yönetimindeki aracın 2/8 kusurlu oldukları, Cemile'nin öldüğü, Özcanın Ömür boyu işgücünü %100 kaybettiği, tarafların sosyal ve ekonomik durumlarına göre davası Ahmet, Enden, Aral ve Cumhur 200.000 er TL. manevi tazminatta, Özcan'ın ise 400.000 TL. manevi tazminata müstehak oldukları, aktüerya bilirkişi raporunda belirlenen miktarların fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla davalı tarafların kusurlar oranının bölüştürülmesi suretiyle hesaplanan miktarların davalılardan Abidin'den müstekilen diğer taraf Fatih ve Mustafa'dan paylarına isabet eden miktardan müteselsilen dava tarihinden itibaren 19.12.1984 e kadar %5, bu tarihten sonrası için % 30 faiziyle birlikte tahsiline, manevi tazminata ilişkin fazla istemlerin reddine, vazgeçme nedeniyle N. hakkındaki davanın redidine karar verilmiştir.
Kararı davacılar vekili temyiz etmiştir.
1 - Dava, 19.9.1984 tarihinde meydana gelen trafik kazasındaki ölüm olayı nedeniyle uğranıldığı ileri sürülen maddi ve manevi tazminatın tahsili davasıdır.
Davacıların dava dilekçesinde istedikleri manevi tazminat miktarları günün ekonomik borçları ve paranın satın alma gücü ve tarafların sosyal durumları itibariyle makul ve ılımlı bir miktar olduğu halde istemin kısmen reddine karar verilmiş olması yerinde görülmemiştir.
2 - D.K. 66 ve TTK.nun 781/3 maddeleri uyarınca taşıyan durumunda bulunan davalı Mustafa'nın kusurluluğunu kanıtlamadıkça tezminatın tutarından sorumlu olan bu davalı talep de dikkate alınarak tazminatın tanıından mütesilsilen sorumlu tutulması gerekirken mahkemece davalılardan kusur oranlarına göre paylaştırma yapılarak tamsile karar verilmeside doğru görülmediğinden hükmün bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1 ve 2. bentlerde açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 4.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.