 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/8244
K: 1991/219
T: 25.1.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
1086/m.38, 179, 388
Taraflar arasındaki davadan dolayı, ( İskenderun 1. Asliye Hukuk Mahkemesi )nce verilen 6.6.1989 tarih ve 301-377 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, davalı Yunan Bandıralı MV. Bluestone Gemisi'nin iki konşimento toplamı 318.643 torba pirinç yükünü Irak'a transit olarak gönderilmek üzere tahliye ettiğini, 24.5.1986 günlü protokola göre yükün gemiden eksik çıktığını, bu mal için sigorta ettirene yük alıcısına 28.450 US. Doların Ödendiğini ve davalının eksik çıkan yük'den zorunlu olduğunu ileri sürerek rücuen 22.481.190 lira alacağın reeskont faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde, mahkemenin yetkili olmadığını ve ayrıca derdestlik itirazı ile zamanaşımı def'inde bulunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tarafların iddia ve savunmalar ile toplanan deliller ve bilirkişi raporuna göre, davalının taşıdığı yükü eksik teslim ettiği anlaşıldığından 18.972.222 liranın 27.4.1987 dava tarihinden itibaren başlayan % 52 faizle birlikte donatana izafeten acenteden tahsiline, fazla iddianın reddine karar verilmiştir.
Hüküm, davalı donatana izafeten acente Martı Ltd. Şirketi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre aşağıdaki bent dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Ancak, davacı dava dilekçesinde davalı olarak "MV. Bluestone Gemisi Donatanı"nı göstermiş ve bu donatanın acentesi olarak Martı Gemi Acenteliği Limited Şirketi olduğunu belirtmiştir. Bu durum karşısında davanın acenteye değil,donatan aleyhine açıldığının kabulü gerekir. Davalının adı geçen olduğunun anlaşılmasına göre, hükmün "MV. Bluestone Gemisi aleyhine tesisi gerekirken, bu donatanın temsilcisi olan acente aleyhine verilmesi doğru görülmemiştir. Fakat bu yanlışlığın düzeltilmesi hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda birinci bentte yazılı nedenlerle davalının sair temyiz itirazının reddine, ikinci bentte gösterilen nedenlerle mahkeme kararının hüküm fıkrasında "... donatana izafeten davalıdan tahsili ile" sözcüklerinin çıkarılmasına ve bunun yerine "... davalı donatandan tahsiline" sözcüklerinin yazılarak hükmün düzeltilmiş bu biçimiyle (ONANMASINA), bakiye 142.292 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 25.1.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.