 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/6259
K: 1989/3504
T: 06.06.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Tarsus 2. Asliye hukuk mahkemesince verilen 27.4.1988 tarih ve 840-281 sayılı hükmün temyizen tettiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : davacı vekili; tarafların ortak olaraka çalıştıkları dönemde müvekkilinin hatıra binaen verdiği 2.000.000 liralık bonoları davalının icraya koyduğunu ileri sürerek karşılıksız olan bononun iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının borcu karşılığında bononun düzenlendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının iddiasını yazılı delil ile kanıtlayamadığı gerekçesiyle savunarak davanın reddine karar verilmiştir. Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde biri isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Davacı, iddiasını ispat zamnında son celsede davalıya yemin teklifinde bulunmuş ise de, mahkeme davanın bonoya dayalı olmasına göre neticeye etkili görülmediğinden bahisle yemin teklifini reddetmiştir.
Her ne kadar, senede karşı ileri sürülen def'ilerin aynı kuvvette olması gerekir ise de, bir tarafın iddiasını ispatlamak amacıyla HUMK.nun 344. maddelerine göre diğer tarafa kat'i yemin teklif etmesi mümkündür.
Bu durumda mahkemece davacıya, yemin teklif etme hakkı bulunduğu hatırlatılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken aksi düşünce ile bu hakkın kullandırılmamış olması doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının REDDİNE, 2 nolu bentte açıklanan nedenle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, 6.6.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.