 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/5985
K: 1989/2597
T: 25.04.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İzmir Asliye 2. Ticaret Mahkemesince verilen 14.4.1988 tarih ve 608-328 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili; yurt dışında çalışan müvekkilinin ev eşyalarını taşımak üzere davalıya teslim ettiğini, ancak davalının eşyaları müvekkilinin gösterdiği adrese teslim etmediğini, yaptıkları araştırma sonucunda eşyaların bir kısmının davalının bir yakınında olduğunu mahkeme vasıtasıyla tesbit ettirdiklerini ileri sürerek toplam 1.610.792 liralık ev eşyalarının mevcut olanlarının aynen teslimini, mevcut olmayanlarının bedelinin faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taşınan eşyaların bir kısmının gümrüğe tabi olduğunu, davacının gelmemesi nedeniyle bunların gümrük ambarına müvekkili adına zorunlu olarak teslim edildiğini, diğer eşyaların mahkeme tesbiti ile belirlendiği üzere müvekkilinde buluduğunu, gümrük işlemlerini yapmayan davacının dava açma hakkı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalının getirdiği ve mahkeme vasıtasıyla tesbit edilip daha sonra yediemin olarak davacıya bırakılan eşyaların davacıya ait olduklarının tesbitine, gümrükte kalan eşyaların tasfiye kapsamına alındığı, kendi adına gümrüğe bıraktığı bu eşyaları olmayan davalının bunların bedelinden sorumlu olduğu gerekçesiyle bilirkişi vasıtasıyla belirlenen 1.254.000 liranın dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, TTK. 790 madde hükmü gözönüne alınarak davalının gümrüğe tabi eşyaları gümrüğe teslim etmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına ancak keyfiyeti davacıya bildirmemek ve gümrüğe kendi adına teslim etmek suretiyle davacının eşyaları gümrükten çekme imkanını ortadan kaldırmak suretiyle kusurlu davranmış olup davacının gümrükteki eşyaları almasını ortadan kaldırmasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Mahkemece davalıdan tahsiline karar verilen 1.254.000 lira tutarındaki meblağ, 18.12.1987 tarihli bilirkişi ek raporundan anlaşılacağı üzere gümrükte kalan eşyaları ile yediemin olarak teslim edilmiş olan eşyaların zaten davacıya aidiyetine karar verildiğinden bu durumda gerekçeli kararda da açıklandığı üzere sadece gümrükte kalan eşyaların değerinin tahsiline hükmedilmelidir.
Mahkemece, 23.1.1984 tarihli gümrük ambar makbuzunda yazılı eşyaların değerlerinin tesbiti ile bulunacak meblağa hükmedilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1 nolu bentde yazılı nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentde açıklanan nedenle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 25.4.1989 gününe oybirliğiyle karar verili.