 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/5294
K: 1991/334
T: 29.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Ankara Asliye 3. Ticaret Mahkemesi)nce bozmaya uyularak verilen 14.4.1989 tarih ve 254-223 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalılar vekili tarafından istenmiş olmakla; dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: Davacı vekili; müvekkilinin imal ettiği sucuk ve benzeri mamullerde kullandığı (Besler) ve (Beşler) tescilli markalarını davalıların ünvanlarında ve imal ettikleri mamullerde kullanıp haksız rekabette bulunduklarını ileri sürerek fiillerinin haksız olduğunun tesbitine, haksız rekabetin men'ine, bu marka ve etiketi taşıyan mamullerin piyasadan toplatılmasına, evrakların imhasına, markaya vaki tecavüzün ref ve men'ine, maddi ve manevi tazminatın tahsiline, hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili; davacının (Besler) markasını kullanmadığını, iltibas ve benzerlik bulunmadığını, davanın yersiz olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kabulüne dair verilen karar davalılar vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 23.12.1986 gün ve 1986/6655-7039 sayılı ilamı ile davalı tarafça açılmış olan marka iptali davasının sonucunun beklenmesi ve kabul şekline göre mamüller üzerinde kullanılan ettiketlerin imhasına karar verilmekle yetinmek lazım gelirken, etiketleri taşıyan mamullerin de toplatılmasına karar verilmesinin doğru olmadığından bahisle bozulmuştur.
Bozmaya uyan mahkemece, marka iptal davasının reddedilerek kesinleştiği, davacının markalar üzerinde yasa ile korunmaya değer hakkı bulunmaksız rekabetlerinin men'ine, davalıların (Besler) markasını kullanmalarının men'ine, (Besler) markalı etiket, ambalaj vs. evrakın toplatılmasına, hükmün ilanına karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılar vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, (1000.00) lira duruşma vekalet ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine,bakiye 4200 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 29.1.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.