DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Bursa Asliye 6. Hukuk Makemesi)nce verilen 31.3.1989 tarih ve 1389-245 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla; dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : Davacı vekili, müvekkilesinin eşinin eski işçisi olan davalının; davacıya, bedeli eşi tarafından ödenmek üzere bir tencere takımı teslim ettiğini, davalının daha sonra davacıya eşinin tencere bedelini ödemediğini ve kendisininin arada kaldığının söyleyerek ya tencereleri iade etmesini ya da pazarlama firmasına verilmek üzere toplam (3.000.000 TL.) tutarında üç adet bono imzalamasını istediğini, çocuklarının tencereleri iade etmemesi yolundaki yalvarmalarına dayanamayan davacının açığa imzalı üç adet bonoyu imzalayıp davalıya verdiğini, davalının bu bonolardan birini kendi adına ve (2.000.000 TL.) bedelle doldurup icra takibine giriştiğini, davalının bu safhada da davacıyı kandırarak icra dairesinde borcu taksitle ödeme taahhüdde bulunmağa ikna ettiğini, aslında davalının bu hileli tutumu ile davacının eşinden olan alacağını davacıdan tahsil etmeyi amaçladığını, takip konusu bonu dışındaki iki adet açığa imzalı bonoların her birinin de (100.000 TL.) bedelle doldurulduğunun sanıldığın ileri sürerek toplam (2.200.000 TL.) tutarındaki üç adet bononun iptaline karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı vekili cevabında, müvekkilinin davacının eşi ile evvelce ticari

ilişkileri olduğunu, eşinin malî durumunun bozulması üzerine borç para isteyen davacıya davalının (2.000.000 TL.) ödünç verip takip konusu bonoyu aldığını, iddiaların doğru olmadığını, davalıya başkaca bono verilmediğini, ödeme emri tebliğ edildikten sonra icra dairesinde borcu kabullenen ve  borcunu taksitle ödemeyi taahhüt eden davacının artık menfi tespit davası açamayacağını savunmuştur.

Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.

Hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.

1-  HUMK.nun 388. ve Annayasa'8nın 141. maddelerine göre mahkeme kararlarının gerekçe ihtiva etmesi zorunludur. Zira, taraflar ancak gerekçe sayesinde hükkmün hangi maddi ve hukuki

sebebe dayandırıldığını anlayabilecekleri gibi Yargıtay denetimi de ancak kararın gerekçe içermesi halinde mümkün olabilir.

Temyiz konusu ilamda ise (toplanan deliller, celp ve tetkik edilen dosya münderecatı, tanık beyanları gibi delillerle davacının nizalı bonodan dolayı davalıya borçlu olmadığı) sonucuna varıldığından söz edilmiş ise de hangi maddi vakıanın hangi hukukî sebeple davacıyı haklı gösterdiğine karar yerinde temas edilmediğinden hükmün gerekçeli olduğunun kabulü mümkün değildir. Şu halde hüküm bu noktadan bozulmalıdır.

2- Açıklanan bozma sebebinin mahiyetine nazaran sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek duyulmamıştır.

 

SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte izah olunan nedenle hümün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, (2) nolu bentte yazılı nedenle sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek bulunmadığına, davalı vekili temyiz duruşmasına gelmediğinden davalı yararına duruşma vekillik ücreti takdirine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 22.1.1991 tarihinde oybirlhiğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972