 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/403
K: 1989/428
T: 31.01.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı .... Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 20.1.1988 tarih ve 714-20 sayılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmiştir. Bu kerre ikmalen gelmekle, dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkilinin davalı ile hiçbir ticari vesair ilişkisi olmadığı halde davalının lehtarı müvekkilinin keşidecisi gözüktüğü 2.5.1985 tanzim 30.6.1986 vade tarihli 2.900.000 TL'lık bono ile müvekkkili aleyhine icra takibine geçtiğini, müvekkilinin böyle bir bono vermediğini öne sürerek, birikmiş faiziyle 3.178.000 TL alacak iddia edildiğinden bu miktarda borçlu olunmadığının tesbitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, davacının müvekkiline olan borcu için söz konusu bonoyu verdiğini, iddianın doğru olmadığını tanık dinlenemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece icra dosyası ve bonoya, davacının haciz sırasında borcunu ödediğini beyan edip ödeme emrine itiraz etmemiş olmasına, davalı muvafakat etmediğinden tanık dinlenmeyip, davacının teklif ettiği yemini davalının borç para verip bonoyu aldığı yolunda, eda etmiş olmasına dayanılıp davanın ispat edilemediği sonucuna varılıp reddine karar verilmiştir.
Kararı her iki taraf vekili de temyiz etmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre mümeyyiz davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Davalı vekilinin temyizine gelince; davacı işbu davasında keşidecisi gözüktüğü sözkonusu bonoyu davalıya vermediğini ve borçlu olmadığını öne sürmüş olup, İİK.nun 72. maddesine göre menfi tesbit davası ikame etmiştir. Davacının talebi üzerine Mahkemece 16.7.1987 tarihli ihtiyati tedbir kararı verilip takip durdurulmuştur. Dava sonucunda davacının haksız bulunarak davasının reddedilmesi, alınan tedbir kararıyla takibin durdurulmuş olması ve davalı vekilinin 14.9.1987 günül oturumda % 15 inkar tazminatına karar verilmesini istemiş olması nedeniyle, İİK. nun 72/3. maddesi hükmüne göre davalı yararına bu nisbette icra inkar tazminatına karar verilmesi gerekirken, mahkemece bu hususta bir karar verilmemiş olması doğru görülmemiş, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle mümeyyiz davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı bakiye 1000 lira temyiz ilam harcının davacıdan alınmasına, 31.1.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.