 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/3897
K: 1989/3920
T: 26.06.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 3. Ticaret Mahkemesince verilen 3.2.1988 tarih ve 938-33 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili dilekçesinde, davalıların İstanbul 1. Ticaret Mahkemesine müracaat ederek şirketin olağanüstü Genel Kurul Toplantısına çağrılması hususunda mahkemeden yetki aldıklarını, bu kararın temyiz edilmesi nedeniyle kesinleşmemesine rağmen ilam infaz edilmek istendiğini ve davalıların 20.11.1987 de şirket genel kurulunu olağanüstü toplantıya çağırarak muaraza doğmasına sebep olduklarını ileri sürerek, İstanbul 1. Ticaret Mahkemesinin 1987/1271 Esas ve 1987/2281 karar sayılı ilamının kesinleşmeden davalıların yaptıkları muarazanın men'ine ve kararın kesinleşmeden icrasının mümkün bulunmadığı hususunun saptanmasına, İstanbul 3. Ticaret Mahkemesinin 1987/2171 Değişik iş sayılı ihtiyati tedbir kararının, İstanbul 1. Ticaret Mahkemesinin 1987/1271-2281 sayılı kararının kesinleşmesine kadar devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili cevabında, Mahkeme Kararının infazının mümkün bulunduğu, bu talebin ayrı bir dava konusu yapılamayacağını, davanın hukuken görülebilmesinin mümkün bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia ve savunmaya göre, hangi kararların kesinleşmeden infaz edileceği HUMK.nun 443. maddede açıklandığı, bu hususun tesbiti aynı bir dava konusu yapılamayacağı, temyizin infazı durdurup durdurmayacağı ait olduğu davada tartışılabileceği gerekçesi ile, yasal dayanağı olmayan davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.000. lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 26.6.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.