 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/351
K: 1989/3111
T: 25.05.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 1. Ticaret Mahkemesince verilen 24.6.1988 tarih ve 84-466 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili müvekkilinin davalıdan 7.5.1987 tarihinde Ankara 7 nci Noterliğinde düzenlenen sözleşme ile 4.000.000 TL. na bir kamyonet satın aldığını 85.1987 tarihinde tescil işlemleri sırasında motorun orjinal olmayıp seri numarasının vurma olduğunun anlaşıldığını ve aracın zaptedildiğini, önceki malik Fatih Özdemir hakkında kaçakçılık suçundan Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 1987/403 esas sayılı dosyası ile açılan dava sonucunda mahkum olup, motorun müsaderesine karar verildiğini, bu durumda müvekkilinin motoru olmayan bir aracı satın almasının düşünülemeyeceğini belirterek, B.K. 193 ncü maddesine göre akdi feshettiklerini davalıya ödenen 4.000.000 TL.nın fesih tarihinden itibaren ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, davacının müvekkilini TTK.nun 20/3. maddesine uygun olarak temerrüde düşürülmediğini ve dava tarihine kadar akdin feshini istemediğini, müvekkilinin davacıya motor numarası orjinal olan aracı satdığını, davacının hemen kontrol edip öğrenmesi mümkün olduğunu, akdin feshi istenmediğine göre paranın istirdadının dava edilemeyeceğini, araca el konmasında müvekkilinin kusurlu olmadığını ceza mahkemesinde Fatih Özdemir'in yargılanıp kusurun bu şahısta olduğunu, davacının motor numarasını hemen kontrol etse veya alırken kontrol etseydi motor numarasındaki farkın tesbit edebileceğini bu itibarla B.K.nun 193. maddesine dayanamayacağını savunarak davanın reddiyle Fatih Özdemir'e ihbarını istemiştir.
Mahkemece, 7.5.1987 tarihli satış senedine aracın önceki maliki Fatih Özdemir hakkında açılan kamu davasında mahkumiyetine ve motorun orjinal olmaması nedeniyle müsaderesine karar verilmiş olmasına dayanılarak, araç hukuki ayıplı olduğundan davacının akdi feshetmekte ve verdiğini geri istemekte haklı olduğu zira B.K.nun 193. maddesine göre satıcı davalının zapta karşı tekeffülle yükümlü olduğu sonucuna varılıp, 4.000.000.-TL.nın dava tarihinden itibaren % 30 faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Taraflar arasındaki oto alım satımı sonucu aracın motorunun kaçak olduğu illeri sürülerek zaptolunması sebebiyle davacı, akdin feshi ile ödediği meblağın tahsilini talep etmiştir. Ayıp iddiasına dayanan bu davada mahkemece ya daha önceki maliki Fatih Özdemir hakkında açılan ceza davası nedeniyle verilecek kararın kesinleşmesi beklenmek ya da motorun kaçak olup olmadığı hususunda ayrıca inceleme ve bilirkişi tatkikatı yaptırılarak sonucuna göre karar vermek gerekirken, mahkumiyete dair ve henüz kesinleşmeyen ceza mahkemesi kararı esas alınarak karar tesisi doğru bulunmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 25.5.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.