DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Kırıkhan Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 16.12.1988 tarih ve 9-468 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla doyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : Davacı vekili; davalının elektrik borcu için gecikme zammıyla birlikte (15.141.137) TL. ödemeyi kabul ve taahhüt ettiğini ancak takip tarihine kadar % 53 üzerinden (9.509.634) TL. temerrüt faizini kabul etmediğini, elektrik satış sözleşmesinin 9. maddesine göre ve B.K. ile TTK. hükümlerine nazaran bunu taleb hakları olduğunu iddia ederek temerrüt faziine itiraz eden davalıdan (9.509.634) TL.nın tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili; temerrüt faizi ile gecikme zammının aynı şey olduğunu, ikisinin birlikte istenmesinin yasalara aykırı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece; iddia ve savunmaya, mübrez belgeler, icra dosyasına, sözleşmenin 9. maddesine nazaran sözleşmeden kaynaklanan gecikme zammı ile yasadan kaynaklanan temerrüt faizinin aynı anda istenebileceği gerekçesiyle davanın kabulüyle (9.509.634) TL.nın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.

1 - Davalı şiketin iflasına karar verildiği, bu kararın Yargıtayca bozulduğu dosyadan anlaşılmakta ise de, iflas davasının sonuçlanıp-sonuçlanmadığı ve hangi aşamada bulunduğu belli değildir. İ.İ.K.nun değişik 194. maddesi hükmünün gözönünde tutularak açılmış olan bu alacak davasının durdurulup, durulamayacağının saptanması gerekirken bu hususun dikkate alınmaması doğru değildir.

2 - Davacı TEK'in mevzuatında gecikme zammı olarak ifade olunan eklentinin hukuki anlamda temerrüt faizi niteliğinde bulunması sebebiyle, asıl alacağa ayrıca temerrüt faizi hesaplanamayacağı ve yine gecikme zammı üzerinden ayrıca temerrüt faizi yürütülemeyeceği "yerleşmiş" Yargıtay İçtihatlarıyla kabul edildiği gibi, T.E.K. yönetim kurulunun dosyada mevcut 11.5.1988 tarih ve 16316 sayılı genelgesinde dahi bu husus kabul edilerek açılan davalardan feragat edilmesi tamim edildiği halde davanın takip edilmemesi ve yazılı olduğu şekilde hüküm tesis edilmesi doğru olmamıştır.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA 9.5.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.  

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972