 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/2596
K: 1990/2651
T: 29.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Mahalli Asliye 2. Hukuk Mahkemesi'nce verilen 7.10.1988 tarih ve 1090-746 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, davalı müteahhidin yaptığı kazı çalışmaları sırasında müvekkiline ait kablo ve güzergahı küreklerine hasar verdiğini öne sürerek, (4.516.413.29) TL. tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faiziyle ve birikmiş 1.354.924 TL. faizin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, istemin fahiş olduğunu, kazı sırasında davacıdan görevlendirilecekleri eleman istekdiklerini ve fakat bulundurmadıklarını savunmuştur.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre mümeyyiz davalı vekilinin aşağıdaki bendin apsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Davacı, davalının haksız eylemi sonucunda zarara uğramış olduuna göre gerçek zarar ne ise o miktarı tazminat olarak istemek hakkına sahiptir. Gerçek zararın hesaplanması da ancak serbest piyasa şartlarına göre mümkün bulunmaktadır. Bu durumda gerçek zarar kapsamına % 25 genel idare zararına adı altında bir kalemin katılması söz konusu olamayacağından, mahkemece davacı yararına % 25 genel idare zararına hükmetmemek gerekirken, yukarıda açıklanan hususlar dikkate alınmadan bu kalem tazminata da hükmedilmiş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1 nolu bendde açıklanan nedenlerle mümeyyiz davalının sair temyiz itirazlarının REDDİNE, 2 nolu bendde açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 29.3.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.