 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/1275
K: 1989/1106
T: 24.02.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Ayşe A. vs. ile EGO Gen. Md. vs. arasında çıkan davadan dolayı Ankara Asliye 7. Hukuk Mahkemesinden verilen (...) hükmü onayan Dairenin (...) ilamı aleyhinde davalılar vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş (...) olmakla (...) gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, vekiledeni Ayşe A., davalı EGO Genel Müdürlüğü'ne ait otobüs içinde yolcu olarak seyahat ederken, aracı davalı Rıza S.'a ait ve Ali T. idaresindeki otobüs ile çarpışması sonucunda ağır şekilde yaralandığını ileri sürerek şimdilik 600.000 TL. maddi ve 3.500.000 TL manevi tazminatın ve eşi İsmail ile çocukları Murat ve Ebru için (300.000)'er Tl manevi tazminatnı yasal faiziyle birlikte müteselsilen tahsilini talep etmiş, daha sonra açılan ve birleştirine dava ile de (46.599.321) TL'nın tahsilini istemiştir.
Davalılar vekilleri, vekilendenlerinin kusursuz olduğunu ve istenilen tazminat miktarının yüksek olduğunu savunarak davanın reddini istemişlerdir. Mahkemece; otobüste yolcu bulunan davacının müterafik kusuru bulunmadığı, çalışma gücünü tamamen yitirdiği gerekçesiyle 47.199.321 Tl maddi, 1.500.000 tl manevi tazminatın davalılardan müteselsilen tahsiline, cismani zarara uğramayan diğer davacıların müteselsilen tahsiline, cismani zarara uğramayan diğer davacılar davalarının reddine dair verilen hüküm davalılar vekillerinin temyizi üzerine Dairenin 22.12.1988 tarih ve 88/5480-7823 sayılı kararı ile onanmıştır.
Davalılar vekilleri karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve davacı Ayşe'nin maruz kaldığı trafik kazası nedeniyle çalışma gücünün yüzde yüzünü kaybettiği mevcut bulgular ve Ankara Nümune Hastanasince verilen 26.11.1985 tarihli sakatlık raporu esas alınarak tesbit edilmiş olmasına, ceza hukuku bakımından aranan kat'i raporla olayın ilgisi bulunmamasına, yüzde yüz oranında çalışma gücünü yitiren bir kimsenin devamlı bakıma ve başkasının yardımına muhtaç bulunmasına, araçta yolcu olarak seyahat eden davacının müterafik kusuru tesbit edilmemesi bakımından, bu davada davalılar arasındaki kusur durumunun ayrıntılarının belirlenmesi gerekmemesine göre davalılar vekillerinin karar düzeltme isteklerinin reddi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalılar vekillerinin karar düzeltme isteklerinin (...) REDDİNE, (...) 24.2.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.