 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1988/9870
K: 1989/769
T: 13.02.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Giresun Asliye 1. Hukuk Mahkemesince verilen 9.11.1988 tarih ve 289-272 sayılı hükmün temyizen tetkili alacaklı Pamukbank ve Yapı Kredi Bankası vekilleri tarafından isten miş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili İcra Tetkik Merciince başvurarak Konkordato mehli istemiş, Tetkik merciinde gereken işlemler yapıldıktan sonra dosya konkordatonun tasdiki için mahkemeye gelmiştir.
Mahkemece ilgili dosya, toplanan deliller, komiserlik raporları gereğince gerekli çoğunlukların sağlandığı Pamukbank ve Yapı Kredi Bankasının teminat yatırılmadığı yolundaki itirazların ise borçlunun adı geçen alacaklılara yeterli mal varlığı bulunduğu anlaşılarak itirazlarının reddi ile konkordatonun tasdikine karar verilmiştir.
Kararı alacaklı Pamukbank ve Yapı Kredi Bankası vekilleri temyiz etmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre temyiz eden alacaklıların aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Kural olarak alacaklılar konkordato bakımından teminat gösterilmesi isteminden açıkça vazgeçtikleri takdirde borçlunun teminat getirmesi gerekmektedir. İcra İflas yasası 298. maddesi uyarınca teminat verme şartı yerine getirilmedikçe konkordato tasdik olunmaz. Temyiz eden alacaklılar yargılama aşamasında alacakları yönünden gerekli teminatın yatırılmasını istedikleri halde mahkemece bu istem üzerinde kurulmamıştır. Alacaklılar teminat istemlerinden açıkça vazgeçemediklerine göre, konkordato tasdikini isteyen borçluyu duruşma gününden önce de usulüne uygun süre verilerek teminat göstermesi olanağı tanınmadığı için yargılma aşamasında teminat yönünden uygun bir sürenin verilmesi ve bu süre içerisinde alacak tarafları gözönünde alınarak bir teminatın gösterilmesi halinde gerekli kararın verilmesi icap ederken Mahkemece bu hususun ihmal edilmesi doğru görülmemiş ve hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda birinci bentte yazılı nedenlerle temyiz eden alacaklıların sair temyiz itirazlarının reddine ikinci bentte gösterilen nedenle alacaklıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine 13.2.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.