 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1988/8992
K: 1989/6667
T: 27.11.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 7. Ticaret mahkemesince verilen hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, dava dışı İşçi Kredi Bankası T.A.Ş.'nin ihraç ettiği ve banker Bako tarafından pazarlanan mevduat sertifikalarından 18 adedinin müvekkili tarafından 7.9.1982 tarihinde adıgeçen bankerden satın alındığını, bankerlik kuruluşunun tasfiyesine karar verilmesi nedeniyle, müvekkilinin önce dava dışı İşçi Kredi Bankası'na başvuruda bulunduğunu, ancak bilahare acz halinde bulunduğu için bankacılık faaliyetlerine son verilen bu kuruluşun sertifikaların kayıtlarında bulunmadığını öne sürerek ödemede bulunmaması üzerine; müvekkilinin bu kez de sigorta fonuna başvuruda bulunduğunu, ancak davalı fonun da aynı gerekçe ile sertifika bedellerini müvekkiline ödemediğini ileri sürerek, sertifika bedelleri toplamı olan 1.800.000 liranın vade tarihinden itibaren vadeli mevduata uygulanan banka faizi ile birlikte davalıdan tahsilini ve ayrıca alacağa 3095 sayılı kanuna göre % 52 nisbetinde temerrüt faizi uygulanmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, sertifikayı çıkaran bankanın kayıtlarında yer almayan sertifika bedellerinin sigorta fonundan ödenmesinin söz konusu olmadığını, davanın muhatabının münhasıran banka veya iflas masası olması gerektiğini ileri sürerek davanın reddini istemiş ve ayrıca da davanın bir kısım kişi ve kuruluşlara ihbarını talep etmiştir. Kendilerine dava ihbar olunanların bir kısmı dosyaya ibraz etmiş oldukları dilekçeleri ile sorumlulukları bulunmadığını belirtmişlerdir.
Mahkemece, iddia ve savunmaya toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, dava konusu sertifikalar üzerinde mevcut imzaların dava dışı işçi Kredi Bankası A.Ş. yetkililerine ait olduğu, adıgeçen bankanın acz haline düşerek iflas etmesi nedeniyle sertifika bedellerinin fondan istenebilme koşullarının oluştuğu sonucuna varılarak davanın kabulüyle 1.800.000 liranın vade tarihinden 19.12.1984 tarihine kadar % 10; 19.12.1984 tarihinden sonra da kısa vadeli krediler için öngörülen reeskont faiz oranları üzerinden yürütülecek 19.12.1984-1.11.1986 % 52, 1.11.1986-24.1.1987 %48, 24.1.1987- 19.2.1988 %45 ve 19.2.1988'den itibaren %54) faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Davacı, dava dilekçesinde talep ettiği miktara 30.3.1983 tarihinden itibaren 3095 sayılı yasanın 2. maddesi uyarınca, % 52 nisbetinde temerrüt faizi yürütülmesini istemiştir. Davacının bu istemi kendisini bağlar. Bu itibarla, mahkemece bu husustaki talep aşılarak hükmolunan miktara 19.2.1988 tarihinden itibaren % 54 nisbetinde faiz yürütülmesi doğru görülmemiş, davalı vekilinin bu yöne ilişen temyiz itirazının kabulü ile hükmün anılan nedenle davalı yararına bozulması gerekmiş ise de, HUMK.nun 438/7 maddesi uyarınca bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyeceğinden hükmün düzeltilerek onanması cihetine gidilmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile, kararın sonuç bölümünün 1 nolu bendinin 7. satırındaki % 54 rakamının karardan çıkartılarak yerine (%52) rakamı yazılmak suretiyle, HUMK.nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek ONANMASINA, 27.11.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.