 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1988/8424
K: 1989/5737
T: 30.10.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İzmir Asliye 1. Ticaret Mahkemesince verilen 8.7.1988 tarih ve 245-572 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, davalının müvekkiline başvurarak acentalığını yaptığı "Mehmet Akay" adlı geminin 4.10.1985 tarihinde İzmir Limanına yanaştırılması talebinde bulunduğunu, geminin geç gelmesi nedeniyle aynı gün saat 8'de yanaşması gerekirken saat 18.00 de yanaştığını tarife gereğince borç tahakkuk ettirildiğini belirterek (616.670) liranın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya konu olan hizmetin 3.10.1985 tarihinde yapıldığını, 1 yıllık zamanaşımının gerçekleştiğini ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve ilgili belgelere göre davacı işletmenin yaptığı işin TTK 1235/2 maddesinde sayıla işlerden olup, aynı yasanın 1259/1 maddesi uyarınca 1 yıllık zamanaşımına tabi olduğu anlaşıldığından davanın zamanaşımından reddine karar verilmiştir. Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava; davacı Türkiye Denizcilik İşletmeleri Genel Müdürlüğü tarafından davalı şirkete ait, Mehmet Aksoy gemisine İzmir Limanında 4.10.1985 tarihinde yapılan kılavuzluk, servis motoru ve marinbot hizmetleri için tahakkuk ettirilen alacağın tahsili isteminden ibarettir.
Davacının talebi, kendisine tekel hakkı tanıyan 117 sayılı Türkiye Denizcilik Kurumu Kuruluşu Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 4. maddesi hükmüne dayanmaktadır. T.T.K.nun 1235/2, 4. madde ve fıkraları deniz taşımacılığına ve navlun alacağına ilişkin olup, olayda ise taşıma uyuşmazlığından doğan bir ihtilaf değil, liman hizmetlerinden kaynaklanan bir alacak söz konusu bulunmaktadır. Bu halde B.K.nun 125. maddesi gereğince alacak 10 yıllık zamanaşımına tabidir. Yargıtayın değişmeyen içtihatları da bu doğrultudadır. (HGK. 11.10.1978 tarih ve 1977/11-79-832, Yg. 11. HD. 18.9.1987 gün ve 1987/4615-4629 sayılı kararları).
Açıklanan nedenlerle davanın esasına girilerek inceleme sonucuna göre bir karar verilmesi icabederken, davanın, TTK. 1235/2 ve 1259 maddeleri hükmüne göre bir senelik zamanaşımına tabii olduğundan bahisle reddine karar verilmesi doğru görülmemiş hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına 30.10.1989 tarihinde (BOZULMASINA), oybirliğiyle karar verildi.