 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1988/626
K: 1988/3513
T: 30.05.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı (Kahramanmaraş 1. Asliye Hukuk Hakimliği)nce verilen 5.11.1987 tarih ve 340-588 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı ve mukabil davalı vekili tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, davalının müvekkili adına tescilini olan (yeni Kahramanmaraş otobüs işletmeciliği) ticaret ünvanına tecavüz ettiğini ileri sürerek davalının (Tur Kahramanmaraş) ismini kullanmakta haksız rekabetinin tesbitine, ticaret, ünvanına tecavüzünün menine, davalının ticaret siciline tesçil ettirdiği kaydın iptaline ve kararın ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Dava vekili ise, davacının ticari işletmeyi fiilen işletmediği gibi, iyiniyetli de olmadığını savunarak davanın reddini istemiş; karşılık davasında da, davacının adına tescilli olan 13 ayrı ticaret ünvanının gerçek ve fiili duruma uygun olmaması nedeniyle TTK.nun 34. maddesi uyarınca iptal ve terkinini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia ve savunmaya, ibraz edilen delil ve belgelere, dinlenen tanık beyanlarına göre, davacı artık otobüscülük yapmadığına göre, olmayan ticari işletmesinin ünvanını üzerinde tutamayacağı gibi, bu ünvana ön ilaveler yaparak kendi adına tescil ettirmeyi sürdürmesinin de iyiniyetle bağdaşmayacağı nedeniyle, davasının reddine, karşılık davanın kabulü ile davacı adına tescilli tüm Kahkamanmaraş otobüs işletmesi ticaret ünvanlarının iptallerine karar verilmiştir.
Kararı davacı ve mukabil davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve ticaret ünvanının korunmasından maksat, kişinin o ünvan altında fiilen ticaret yapmasını zaruri kılmasıdır. Belli bir konu için ticaret ünvanı alıp, o ünvanı kullanmadan ve o işi yapmadan başka bir firma ismi altında değişik iştigal konusu ile meşgul olunmasına davacının ve karşı davalının kaydettirdiği diğer 12 ticaret ünvanını fiilen kullanmadığının anlaşılmasına, bu suretle de hakkını M.K.nun 2. maddesine göre suistimal etmiş olmasına göre davacı ve mukabil davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı ve mukabil davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün (ONANMASINA), 30.5.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.