 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1988/5906
K: 1989/2598
T: 25.04.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 3. Ticaret Mahkemesince verilen 30.3.1988 tarih ve 480-151 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı şirket vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 24.4.1989 gününde davalı avukatı R.Güzen Demiröz gelip davacılar avukatı tebligata rağmen gelmediğinden temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davalı avukatı dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması duruşmadan sonraya bırakılmıştı. Bu kerre dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacılar vekilleri müvekkillerinin davalı anonim şirketin ortağı olduklarını, davalı şirketin 31.3.1986 tarihli genel kurul toplantısında şirketin 1985 yılı karından ödenecek vergilerin ve kanuni yedek akçelerin ayrılmasından sonra bakiyenin tamamen fevkalade ihtiyatların aktarılmasına ve ortaklara kar payı dağıtılmamasına karar verildiğini, ortakların kara iştirak haklarını ortadan kaldıran bu kararın haksız olduğunu ileri sürerek iptalini talep etmişlerdir.
Davalı şirket vekili davacı Şükran ve Zeynep'in karara muhalif kalmadıklarını, muhalefetini genel kurul toplantı tutanağına geçiren davacı Gönül'ün ise muhalefet şerhini imzalamadığını, bu durumda davacıların iptal davası açma hakları bulunmadığını, şirket anasözleşmesinin safi karın tamamının genel kurul kararıyla fevkalade yedek akçe olarak ayrılmasına cevaz verdiğini, şirketin geçmişte de bu şekilde uygulama yaptığını; hem madde ithali, emekli olarak işçilere kıdem tazminatı ödenmesi, makine parkının yenilenmesi, Belediye'nin emri gereği fabrikanın başka bir yere taşınması gibi zorunlu nedenlerle şirketin acil bir finansman ihtiyacı duyduğunu, ihtiyacın sadece banka kredileriyle karşılanamayacağını, bu durumda ortakların kişisel çıkarlarından ziyade şirketin geleceğini düşünmeleri gerektiğini savunarak davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece işletmecilik ve finansman yönünden bir zorunluluk bulunmadığı halde 1985 faaliyet yılı karının dağıtılmayarak fevkalade yedek akçe olarak ayrılmasının objektif iyiniyet kurallarına aykırı düştüğünün uzman bilirkişi raporlarıyla saptandığı gerekçesiyle 31.3.1986 tarihli genel kurulda alınan kar dağıtmama kararının iptaline karar verilmiştir.
Hüküm davalı şirket vekilince temyiz edilmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve davacı Gönül'ün dava konusu genel kurul toplantısına katılıp kar dağıtmama kararına vaki muhalefetini toplantı tutanağına geçirtmiş bulunmasına göre adı geçen davacının açtığı iptal davasının kabulü isabetli olup buna ilişkin hükmün onanması gerekmiştir.
2 - TTK.nun 381/f.I, b:1 maddesi hükmüne göre anonim şirket genel kurul toplantısına katılan ortakların iptal davası açabilmesi için toplantıda alınan karara muhalif kalıp muhalefetlerini toplantı tutanağına geçirtmiş olmaları şarttır. Dava konusu genel kurul toplantısına ait tutanaktan ise davacı Şükran ve Zeynep'in karara muhalif kaldıkları anlaşılamamaktadır. Bu durumda adı geçenlerin açtığı davanın dava hakkının yokluğu nedeniyle reddi gerekirken kabulü cihetine gidilmiş olması anılan Yasa hükmüne aykırı olup mahkeme kararının bu nedenle bozulması lazım gelmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte yazılı nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddiyle davacı Gönül'ün açtığı davanın kabulüne ilişkin hükmün ONANMASINA; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle diğer davacılar Şükran ve Zeynep tarafından açılan davanın kabulüne dair hüküm fıkrasının BOZULMASINA; 24.800 lira duruşma vekillik ücretinin Şükran ve Zeynep'ten alınarak davalıya verilmesine; davacı Gönül'ün vekili duruşmaya gelmediğinden Gönül lehine vekillik ücreti takdirine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 25.4.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.