DAVA  :  Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 2. Ticaret Mahkemesince verilen 26.4.1988 tarih ve 256-329 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü

 

KARAR  :  Davacı vekili, müvekkilinin müflis şirketten olan kredi alacağının bir kısmının iflas idaresince kabul edilmediğini ileri sürerek (908.981.509) liranın masaya rüçhanlı olarak kayıt ve kabulünü talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili davaya cevap vermemiştir.

Mahkeme; toplanan delillere ve bilirkişi incelemesine göre davacının masaya kayıt tarihi itibariyle alacağının (2.162.659.772,22) lira olduğu, bunun ipotekle temin edilen (1.453.522.500) liralık kısmı düşüldüğünde bakiye (709.137.772.22)  lira alacağı bulunduğu gerekçesi ile bu miktarın rüçhanlı olarak masaya kayıt ve kabulüne, fazlaya ilişkin talebin reddine karar vermiştir.

Hüküm; davalı vekilince temyiz edilmiştir.

Davacı, sıra cetveline müflis şirketin iflas memurluğunca reddedilen miktarın kaydını istemiştir. Bilirkişi raporuna göre davacı alacağı birisi iflas tarihi olan 12.9.1985 tarihine göre, diğeri ise davacının başvuru tarihi olan 6.1.1986 tarihine göre iki ayrı şekilde hesap edilmiştir. Bilirkişi ek raporunda banka alacağının (1.453.522.500) liralık kısmının ipotekle temin edilmiş olduğu belirtilmiştir. Ve iflas tarihi itibariyle teminatsız kısım (358.992.973.22) lira olarak gösterilmiştir. Teminatsız alacaklar yönünden iflas tarihinden sonra faiz işletilemez.

İflas idaresi alacağı (1.599.353.580) lira olarak kabul etmiştir. Alacağın ipotekli ve teminatlı kısmı ise (1.453.522.530) liradan ibarettir. Ek rapora göre iflas tarihi itibariyle hesabedilen alacak miktarından davalı iflas idaresinin kabul ettiği (1.589.353.580) liranın tenzilinden sonra geri kalan miktarın sıra cetveline alacak olarak yazılması kabul edilmek gerekirken mahkemece hem miktarın farklı olarak hem de tercihli ve rüçhanlı olarak kayıt ve kabule karar verilmesi doğru görülmediğinden hükmün bu sebeple davalı yararına bozulması gerekmiştir.

 

SONUÇ  :  Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 26.9.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972