DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 3. Ticaret Mahkemesince verilen 4.3.1988 tarih ve 416-144 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı ve muk. davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağtılar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR :  Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında yapılan 19.2.1986 tarihli sözleşme ile 9.4.1986 - 16.4.1986 tarihleri arasında Almanya'nın Hannover şehrinde düzenlenecek olan 1986 yılı yan sanayi fuarına iştirak edecek firma ve kuruluşların teşhir edilecek mallarını bu şehre götürmek, teslim etmek, gümrük ve depo işlemlerini yapmak ve bu malların 24.3.1986 tarihinde mahallinde ulaştırıldığını, bu günün bayram ve müteakip iki günün da paskalya tatili olması nedeniyle 27.3.1986 günü boşaltılamadığını, gecikmenin mücbir sebepten ileri geldiğini ve fakat bu yüzden davalının hiçbir maddi, manevi zararı doğmadığını ve fuarın zamanında açıldığını, müvekkilinin taşıma ücretinin yarısını peşin alıp yarısı için davalıya 29.4.1986 tarihinde fatura verdiğini süresinde itirazsız kesinleştiğini belirterek, 2.210.000 TL. taşıma ücreti alacağının dava tarihinden itibaren temerrüt faiziyle davalıdan tahsiline, bu iş için davalıya verilen 500.000 TL.lık temirat mektubunun iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili cevabında, sözleşme gereğince davacının malları en geç, 24.3.1986 günü varma yerinde teslimi gerekirken 7 gün gecikme ile ancak 1.4.1986 tarihinde teslim edildiğini, malların davacıya geç teslim edilmediğini, şanzuman arızasının mücbir sebep olmadığını, davacının müdebbirbir tacir gibi davramadığını, davacıya yapılan 29.5.1986 tarihli yazı ile geç taşınmazdan dolayı sözleşmeye göre tahakkuk eden 3.094.000 TL. tazminatın davacının alacağından takas ve mahsubu istenildiğinden, faturaya itiraz edilmediği iddiasından geçerli olmadığını, davacının taşıma aktini ihlal ettiğinden teminat mektubunun serbest bırakılmasını isteyemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiş, karşılık dava yolu ile de sözleşmenin 2.2.8. md. göre tahakkuk eden 3.094.000 TL. tazminatının davacının 2.210.000 TL. alacağından takas ve mahsubu ile bakiye 884.000 TL. alacağın dava tarihinden itibaren faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Mahkemece toplanan delillere 19.2.1986 tarihli sözleşmeye, telexlere, 1.4.1986 tarihli tutanağa bilirkişi raporu ve ek raporu ile tüm dosya içeriğine dayanılıp davacının taşımayı 24.3.1986 tarihine kadar ikmal etmesi gerekirken 7 günlük gecikme ile ancak 1.4.1986 tarihinde ihmal ettiği, geç yükleme ve mücbir sebep iddialarının varit olmadığı, davalının sözleşmenin 2.2.8. maddesine göre 3.094.000 TL. gecikme cezası isteminde haklı bulunduğu, bu itibarla davasının 2.120.000 TL. nakliye bedeli alacağının karşı dava nedeniyle takas ve mahsubu sonucunda davalı ve karşılık davacının 884.000 TL. bakiye alacağı kaldığı, akit feshedilmediğinden 500.000 TL. teminat mektubu bedelinin bu alacaktan mahsubu gerektiği sonucuna varılıp, davanın reddine, 884.000 TL.nın karşılık dava tarihinden itibaren % 30 faiziyle davacı ve karşılık davalıdan tahsili ile davalı ve karşılık davacıya verilmesine, 500.000 TL. teminat mektubu bedelinin 894.000 TL. alacaktan mahsubuna karar verilmiştir.

Kararı davacı ve karşılık davalı vekili temyiz etmiştir.

Davacı ve karşılık davalı kendi davasında, hak kazandığını öne sürdüğü 2.120.000 TL. nakliye ücretinin, davalı ve karşılık davacıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, Mahkemece davacı ve karşılık davalının bu miktarı istemekte haklı olduğu, ancak karşılık davada talep edilen 3.094.000 TL.nı da davalı ve karşılık davacının istemekte haklı olduğu sonucuna varılarak, takas ve mahsup sonucu davacı ve karşılık davalının geriye isteyebileceği bir meblağ kalmadığından, davasının reddine karar verilmiş ve lehine vekalet ücreti ve muhakeme masrafı tayin edilmemiştir. Ortada iki ayrı dava bulunduğu nazara alınarak her dava için ayrı karar ittihaz etmek, tarafların davalarının kabul ve rreddedilen miktarlarına göre harç, yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmetmek gerekirken takas ve mahsup yapılarak hatalı bir sonuca varıldığından hükmün bozulması gerekmiştir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 6.6.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972