 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1988/5341
K: 1988/5357
T: 29.09.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Turgutlu 1. Asliye Hukuk Hakimliği)nce verilen 7.6.,1988 tarih ve 71-192 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okurdu, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı vekili, ticaretle iştigal eden müvekkilinin para sakıntısı nedeniyle aciz haline düştüğünü ileri sürerek İİK.nun 178/1. maddesi uyarınca iflasına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak davacının aldığı borçları nereye, ne şekilde sarfettiğinin açıklık kazanmadığı, müstakilen ticaret işletmesinin inşaat işleri ile ilgisi olmadığı, ortak olarak faaliyette bulunduğu gerekçesiyle inandırıcı ve gerçekçi bir durum arzetmeyen iflas talebinin reddine karar verilmiştir. Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına 3222 sayılı Yasa ile değişik İİK.nun 178/1. maddesi uyarınca borçlunun doğrudan doğruya iflasını istemesi halinde dahi mahkemece iflas şartlarının doğup doğmadığı bakımından gerekli araştırmanın yapılarak şartları mevcut ise iflasa karar vermesi gerektiğine (Dairemizin 3.2.1988 gün ve 1987/8012 esas, 1988/514 karar sayılı ilamı da bu doğrultudadır). Sözkonusu maddenin değişikliğine ilişkin hükümet gerekçesinde de, borçlunun alacaklılarına zarar vermek amacıyla iflasını istemesi halinde doğurduğu mahzurları ortadan kaldırmaya yönelik olarak ihtiyari iflas talebinin kabulünün haklı olduğunun ispatı şartına bağlandığının belirtilmiş olmasına (bkz, İcra ve İflas Kanunu, Prof. Dr. Baki kuru Doç. Dr. Ramazan Arslan, Ekim-1985,2. Baskı, sy. 126, den, 4), dolayısıyla mahkemece gerekli araştırma ve değerlendirme yapılarak hüküm kurulmasında yasaya aykırı bir durum bulunmamasına göre davacının temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz eden davacının temyiz itirazlarının reddi ile kararın ONANMASINA, 2500 lira temyiz ilam harcının peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 29.9.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.