 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1988/4812
K: 1989/1840
T: 21.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Şişli 2. Asliye Hukuk mahkemesince verilen hükmün temyizen tetkiki davalı tarafından istenmiş olmakla gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili; davalının işyerinde, müvekkilinin telif hakkına sahip bulunduğu video programlarından 8 adetinin kopyalarını bandrolsüz ve işletme belgesine sahip olmaksızın kullanıp kiraya verdiğini, bonunun müvekkilinin mali ve manevi haklarına saldırı niteliğinde bulunduğunu ileri sürerek, şimdilik 2.775.000 lira maddi, 500.000 lira manevi tazminatın faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı dükkanda bulunan kasetlerin müşteriden iade edildiğini, kaçak kaset bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tesbit dosyasına, bilirkişi raporuna göre davalının, telif hakkı davacıya ait video programlarının kopyalarını bandrolsüz ve işletme belgesine sahip olmadan kulanıp kiraya verdiği gerekçesiyle 2.775.000 lira maddi tazminatın dava tarihinden itibaren % 30 faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Davalının, işletme hakkı davacıya ait 8 adet video filminin kopyalarını kullanmış olduğu yapılan tesbit ile belirlenmiştir. Hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda tazminat miktarı, yapılmış bulunan sözleşmelerde kararlaştırılan 1.850.000 liralık kiralama bedeli esas alınarak hesaplanmıştır. Ancak dosyada bu miktarı ihtiva eden bir sözleşmeye rastlanılmamıştır. Sözü edilen sözleşmelerde 1.850.000 liraya ne kadar video programının kiralandığı, davalıya tesbit olunan 8 adet film için aynı meblağa bir kiralama yapılıp yapılmayacağı hususu araştırılmış değildir.
Dava tazminat davası olduğundan ve tazminat miktarı hesaplanırken bu husus re'sen nazara alınacağından, mahkemece sözü geçen sözleşmelerden birer suret ibraz ettirilerek değerlendirilmesi, gerektiğinde bilirkişiden ek rapor alınması suretiyle hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı olduğu şekilde karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün, temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, 21.3.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.