DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 22.3.1988 tarih ve 240-69 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : Davacı vekili, müvekkilinin 1969 yılında davalı kooperatife üye olduğunu, 1978 yılında inşaatlar henüz bitmeden çekilen kura sonucu 361 ada, 1-2 parsel ve 21/4 nolu dairenin müvekkiline düştüğünü, müvekkilinin 1980 yılında inşaatı biten konutunu teslim almaya gittiğinde, evinin başka bir şahıs tarafından işgal edildiğini gördüğünü, durum kendilerine iletilen kooperatif yöneticilerinin müvekkiline konutu boşaltma sözü verdiklerini, bu arada müvekkilinin ağır bir kalp ve akciğer rahatsızlığı nedeniyle, hastaneye yattığını, 1985 yılında davalı kooperatife gittiğinde kendisinin evi bulunması nedeniyle kooperatiften ihraç edildiğini ve ihraç kararının 25.10.1980 tarihinde daha önce emekli olduğu kurumun büro memuruna tebliğ edildiğini öğrendiğini, bahsi geçen gecekondunun 1976 yılında Belediyece istimlak edildiğini belirterek, kendisine tebliğ edilmeyen ihraç kararının iptali ile müvekkilinin üyeliğinin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, davanın 1163 sayılı yasanın 16/3 maddesinde öngörülen 3 aylık sürede, keza TTK.nun ve Kooperatifler Yasasının öngördüğü 5 yıllık süre içerisinde açılmadığını, davacının ihraca 1979 yılında muttali olduğunu, davacının evi bulunması nedeniyle ihraç kararının doğru olduğunu, davacının o tarihten beri herhangi bir ödemede bulunmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia ve savunmaya, toplanan delillere göre davacının ... İlçesi Cami Caddesinde binası bulunduğu, davacının bu binaya 3.10.1977 tarihinde ruhsat aldığı ve Kooperatif Ana sözleşmesinin 9/B maddesi gereğince ihraç kararının doğru olduğu sonucuna varılarak davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.000 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 6.3.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972