 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1988/4488
K: 1989/1605
T: 14.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Gebze Asliye 1. Hukuk Mahkemesi'nce verilen 15.6.1987 tarih ve 93-209 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekilinin Gebze şubesince müşterisi davalıya hesap müsait olmamasına rağmen usulsüz ödemeler yapıldığını öne sürerek, bu sebeple (1.978.329,95) TL'nın davalıdan dava tarihinden itibaren ana paraya işleyecek cari iskonto faizi ile tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, işbölümü ve zamanaşımı itirazlarıyla birlikte davacıya bir borç bulunmdığını, bankanın bazı personeli hakkında zimmet suçundan dava açıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın reddine karar verilmiş, davacının temyizi üzerine Dairece 28.1.1986 tarih 985/6411 - 986/225 sayılı kararla, banka kayıtlarında uzman bilirkişiler aracılığı ile yeniden inceleme yapılması gerektiğinden bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak banka kayıtları üzerinde yaptırılan bilirkişi incelemesine dayanılarak, 1.246.123.95 TL havalenin davalının hesabından yapıldığı, o tarih itibariyle hesabında 280 TL olduğu ve 2.8.1982 tarihi itibariyle davalının borcunun 1.245.763,95 TL'na indiği o tarihteki % 39.6 nisbetindeki faiziyle birlikte dava tarihi itibariyle davacının alacağının (2.017.045,95) Tl'na ulaştığı ve havale bedelinin davalının ortağı Bekir Temizkaya'nın hesabından ödenmemiş olduğu soncuna varılıp, taleple bağlı kalınarak (1.978.329,95) TL alacağın dava tarihinden itibaren cari iskonto faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirci sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - 27.4.1987 tarihli bilirkişi raporuna göre davacı bankanın açık kredi olarak ödediği 1.246.123,95 Tl esas alacağı ve bunun üzerinde kalan miktar ise birikmiş temerrüt faizini teşkil etmektedir. Mahkemece taleple bağlı kalınarak hüküm altına alınan miktar içinde hem alacak hem de temerrüt faizi mevcut olduğundan mahkemece toplam miktar üzerinde ve dava tarihinden itibaren oranıda belirtilmeksizin cari iskonto faizi yürütülmesine kararverilmekle B.K.nun 104/son hükmüne aykırı olarak faize faiz yürütülmüş olması sebebiyle hükmün bu yönden davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1 no.lu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 no.lu bendde açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA 14.3.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.