DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 1. Ticaret Mahkemesince verilen (...) hükmün duruşmalı olarak temyinen tetkiki davalılar Güngör Ö. ve İsmet S. ile Tuna Ö. Vekili tarafından istenmiş olmakla (...)  işin gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : Davacı vekili; davalıların müvekkili şirketin eski yönetim kurulu üyeleri olduğunu, yönetim kurulu kararlarıyla yetkili kılınan davalıların birinci derecede imza yetkisiyle yönetim işlerini yürüterek görev yaptıklarını, ancak şirket paralarını zimmetlerine geçirmek suretiyle şirketi zarara uğrattıklarını, 16.6.1984 tarihli genel kurulda ibra edilmeyen davalılar hakkında 6.4.1985 tarihli genel kurulda dava açılmasına karar verildiğini ileri sürerek toplam 152.339.795,67 TL.'nın banka iskonto miktarı üzerinden faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalılar Güngör ve İsmet vekili cevabında, müvekillerinin daha önceki yıllarda ibra edildiklerini, muhasebe sistemindeki hata ve sağlıksızlık nedeniyle borç kayıtları gözüktüğünü, işleme girmeyen evrak bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Davalı İlyas T. Vekili cevabında, müvekkillerinin zimmetine para geçirmediğini, şirketten alacaklı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Davalı Tuna Ö. Vekili de davanın reddini istemiştir.

Mahkemece toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak davalılar hakkında dava açılması için genel kurul kararı alındığı, davalıların önceki yıllırda ibra edilmelerinin onların genel kurula yansımayan tüm eylemlerinin ibrası anlamına gelemeyeceği, ibra keyfiyeti yönetim kurulu üyelerinin faaliyetlerine ilişkin olup, onların şirkete olan ve şahsi borçları sayılan borçlarını ortadan kaldırmayacağı, davalıların diğer yönetim kurulu üyelerinden ayrı olarak ibra edilmemelerinde hukuka aykırı bir durum bulunmadığı gerekçeleriyle tahsilde tekerrür olmamak ve davalı Güngör Ö.un 80.647.053.09 TL'sından, İlhan T.'in 3.436.593,75 TL'sından, Tuna Ö.'un 62.698.558,52 TL'sından ve İsmet Ş.'ün 3.135.749,13 TL'sından sorumlu olmaları kaydı ile toplam 149.917.954,48 TL'nın dava tarihinden itibaren % 30 faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.

Kararı davalılar Güngör Ö. ve İsmet Ş. vekili ile davalı Tuna Ö. vekili temyiz etmişlerdir.

1 - Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre mümeyyiz davalılar vekillerinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2 - Davalılar Güngör Ö. ve İsmet Ş. vekili, 15.12.1986 tarihli bilirkişi raporuna vaki 17.2.1987 tarihli itiraz dilekçesinde, bilirkişilerin bir kısım belgeleri nazara almadığını ileri sürerek, ki klasör halinde banka dekont örnekleri ve sair belgeler ibraz ederek bunların şirket kayıtları ile karşılaştırılması suretiyle bilirkişi incelemesi yapılmasını istemiş ise de, davacının karşı çıkması üzerine mahkeme 6.5.1987 tarihli oturumda delillerin daha önce toplanmış olmasına göre, bu belgeleri adı geçenlere iade etmiştir. Bunun sonucu olarak, bilirkişilerden alınan ek raporda bu belgeler incelenmemiştir.

HUMK.nun 195. maddesi uyarınca davalı taraf delillerini tayin edilen süre içinde bildirmek zorundadır. Nitekim olayımızda da adı geçen davalılar vekili 17.11.1985 tarihli dilekçesi ekinde delillerini mahkemeye bildirmiştir. Bu dilekçesinin 12. sayfasında, yabancı bankalardaki hesapların numaraları belirtilmek suretiyle bunlara ve yabancı firmalar ile ilişkili kayıtlara da dayanılmıştır. 17.2.1987 tarihli dilekçe ekinde ibraz edilen ve mahkemece kabul edilmeyen iki klasör halindeki belgelerin söz konusu banka hesapları ile bunlar üzerinde yapılan işlemlerin dekontları oldukları dilekçede belirtilmiştir. Bu durumda HUMK.nun 200.maddesi yollamasıyla 180. maddesi uyarınca, süresinde verilen delil listesinde gösterilen deliller ile ilgili belgelerin sonradan ibraz edilmiş olmaları yeni delil ikamesi olarak kabul edilemez.

Mahkemece, sözü edilen belgeler davalı tarafa ibraz ettirilerek davacının belgelere karşı diyeceği sorulduktan sonra bu belgeler de nazara alınmak suretiyle, davalıların avans borçları ile ilgili olarak zimmetlerinde sayılan miktarlar yönünden bilirkişilerden ek rapor alınarak hasıl olacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş ve bozmanın bu niteliğine göre mümeyyiz davalıların tümü kurulması doğru görülmemiş ve bozmanın bu netiliğine göre mümeyyiz davalıların tümü yararına hükmün bozulmasını gerektirmiştir.

3 - Mümeyyiz davalı Güngör Ö. zimmetinde sayılan meblağın içinde 8.285.780 TL.'lık kısım maaş borcundan kaynaklanmaktadır. Dava dilekçesinde bu kalem alacağın, 6.4.1985 tarihli genel kurul toplantısında alınan karar doğrultusunda, Sanayi ve Ticaret Bakanlığı İç Ticaret Genel Müdürlüğünün 15.2.1985 gün ve 6642 sayılı yazısının 3. ve 5. maddelerinde belirtilen ve davalıların TTK.nun 332. maddesine aykırı kararlaştırdıkları yönetim kurulu üyeliği ve murahhaslık tazminatı dışında aldıkları ücretler ile bunlara ilişkin tüm parasal artışların zimmetlerine borç kaydedilmesinden kaynaklandığı açıklanmıştır. Bilirkişi raporunda da bu meblağın, genel kurulca daha önce kabul edilen murahhaslık ücreti değil, yönetim kurulu kararınca davalıya ücret+harcırah olarak ödenen net para olduğu belirtilmiştir. Söz konusu 3.000 DM.lık ödeme, yönetim kurulunun 20.3.1979 tarihli toplantısında anasözleşmenin 16. maddesi gereği murahhas üyelerin aylık ücreti olarak tesbit edilmiştir. Nitekim şirket anasözleşmesinin (İdare Heyeti Ücretleri) başlığı altındaki 16. maddesi, murahhas üyelere bu görevleri için verilecek ücretin idare meclisince tayin edileceği belirtilmiştir. Bahsi geçen kararın alındığı yönetim kurulu toplantısındaki toplantı ve karar nisabına göre TTK.nun 332. maddesine aykırılıktan da bahsedilemez.

6.4.1985 tarihli genel kurul toplantısında, yönetim kurulu üyeliği ve murahhaslık tazminatı dışında alınan ücretler davalıların zimmetlerinde sayılmış ve buna göre dava açılmıştır. Bu durumda davalı Güngör. Ö. hakkında murahhas üyelik ve yönetim kurulu üyeliği ücreti dava konusu edilmediğine göre, bunların dışında adı geçenin usulsüz olarak aldığı paraların mevcut bulunup bulunmadığının araştırılması ve bu yönden bilirkişilerden ek rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, bu konuda yeterli açıklığı ihtiva etmeyen bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması da doğru görülmemiş, davalı Güngör Ö. yararına bozmayı gerektirmiştir.

 

SONUÇ : Yukarıda 1 nolu bentte yazılı nedenlerle mümeyyiz davalıların sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalılar Güngör Ö. İsmet Ş. ve Tuna Ö. yararlarına ve 3 nolu bentte açıklanan nedenle davalı Güngör Ö. yararına BOZULMASINA, (...) 18.1.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972