 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1988/4282
K: 1989/1155
T: 27.02.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Samsun Asliye 1. Hukuk Mahkemesince verilen 10.11.1987 tarih ve 687-1329 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı vekili dilekçesinde, müvekkilinin davalının şehir içi taşıma işlerini sözleşme doğrultusunda yaptığını, anlaşmaya göre akaryakıt fiyat farkı ödenmesi gerektiği halde ödenmediğini bildirerek (800.000) TL.'nın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, taşınmanın tamamı at arabası ile yapıldığından akaryakıt fiyat farkı istenemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia ve savunmaya, taraf delilleri, tanık beyanları bilirkişi raporuna göre, taşıma sözleşmesine göre davacının motorlu araç kullandığını % 30 üzerinden (299.404 TL.) akaryakıt fiyat farkı alacağı bulunduğu gerekçesi ile davalıdan faizi ile birlikte tahsiline, davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
1 - Aşağıdaki bentler dışında kalan davalı idare vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Davacı taraf sözleşmeden doğan akaryakıt fiyat farkı nedeniyle isteyebileceği alacak miktarını (800.000) TL. olarak belirleyip tahdit etmesine, mahkemece de bunun anacak % 30'unu isteyebileceği kabul edilmesine göre, hükmedilecek miktarın taleple sınırlı olarak (240.000 TL.) olması gerekirken, HUMK.'nun 74 üncü maddesine aykırı olarak istem aşılarak (299.404) TL. na karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bozulması gerekmiştir.
3 - Kabule göre de, red edilen miktarın (500.596 TL.) olduğu nazara alınarak buna göre davalı yararına vekalet ücreti ve mahkeme masrafına hükmedilmek gerekirken, red edilen miktarda da hata yapılarak eksik vekalet ücreti ve mahkeme masrafına hükmedilmesi de bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1 no'lu bentte belirtilen nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3 no'lu bentte belirtilen nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 27.2.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.