DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Aydın Asliye 2. Hukuk Mahkemesince verilen 19.2.1988 tarih ve 613-56 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenilmekle, dava konusu meblağ 1.000.000 TL'-nın altında bulunduğundan HUMK.nun 3156 sayılı kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle tetkikatın evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten, temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan sonra dosyadakı kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : Davacı vekili, 16.1.1985 tarihli sözleşme uyarınca davalıların müvekkiline vermesi gereken kerestelerin tümünün bedeli ödenmesine karşılık 750.000 TL'lık miktarının teslim edilmediğini iddia ederek eksik teslim edilen mal nedeniyle 750.000 TL'nın birikmiş temerrüt faiziyle birlikte en yüksek ticari faiziyle birlikte davalılardan tahsiline talep ve dava etmiştir.

Davalılar, tüm malın teslim edildiğini, davacı alacağı bulunmadığını, olsa dahi temerrüde düşürülmediklerini savunarak davanın reddini istemişlerdir.

Mahkemece, iddia ve savunmaya, toplanan kanıtlara ve davacı yemine nazaran davacı iddiasının kanıtlandığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 750.000 TL asıl alacağın 199.500 TL birikmiş faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, 750.000 TL'ye dava tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesine karar verilmiştir.

Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.

1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2 - Davacı, dava dilekçesinde talep ettiği alacak miktarının temerrüt tarihinden itibaren en yüksek ticari faiziyle birlikte tahsilini istemiş, 27.3.1987 tarihli dilekçesinde ise temerrüt faizinin banka iskonto haddine göre istendiğini bildirmiştir. Davacının gerek dava dilekçesinde ve gerekse dava sırasında verdiği dilekçe ile banka iskonto faizi üzerinden temerrüt faizine hükmedilmesini istediği açıktır. Kaldı ki, davacı 27.3.1987 tarihli açıklama dilekçesinde birikmiş faiz hesabını banka iskonto faizi üzerinden yapmış, mahkemece de banka iskonto faizi üzerinden hesaplanan 199.500 TL birikmiş faiz miktarı kabul edilmiştir. Mahkemece birikmiş temerrüt faizi alacağının banka iskonto faizi üzerinden kabulüne rağmen, dava tarihinden sonraki kısım için temerrüt faizinin yasal faiz olarak tahsiline karar verilmesi çelişkili olup, kararda dava tarihinden itibaren temerrüt faizi miktarının açıkça gösterilmemiş olması da doğru değildir.

Bu durumda mahkemece, davacının temerrüt faizi isteminin T.C. Merkez Bankasının kısa vadeli krediler için öngördüğü reeskont faizi oranı olduğunun kabulüyle, dava tarihinde yürürlükte bulunan 3095 sayılı yasanın 2. maddesi nazara alınarak, T.C. Merkez Bankasından dava tarihindeki kısa vadeli krediler için öngörülen reeskont faizi oranı sorularak, kabul edilen 750.000 TL için dava tarihinden itibaren o oranda temerrüt faizine hükmedilmek icabederken, temerrüt faizi oranı gösterilmeden yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.

 

SONUÇ : Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulüyle hükmün davacı yararına bozulmasına, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 20.2.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972