 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1988/3794
K: 1988/6728
T: 15.11.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Rize Asliye 2. Hukuk hakimliğince verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş olmakla gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili dilekçesinde, Bakanlar Kurulunun 1985/9855 sayılı kararnamesine istinaden sermaye artırımı için toplanan davalı Çaybank A.Ş. olağanüstü genel kurulunun 11.11.1987 tarihli sermaye artırım kararının iptalini talep etmiştir. Davacı vekili gerekçe olarak, sermaye artırımının anasözleşmede değişiklikle mümkün olacağını, bunun da 3182 sayılı Bankalar Kanununun 20. maddesine göre müsteşarlığın uygun görüşü, TTK.386. maddesine göre bakanlığın ön izni ile ve TTK 388/6. maddesine göre genel kurulda mevcut reylerin 2/3 ekseriyeti ile mümkün olacağını, bu şartları taşımamasını iptal nedeni olarak belirtip davanın kabulünü talep etmiştir.
Davalı vekili cevabında, anasözleşmenin sırf kanuna intibakı için yapılacak genel kuruldaki tadilatında TTK.386. maddesine göre Ticaret Bakanlığından önceden izin alınmasına lüzum olmadığını, tüm ilgililere, Hazine ve Dış Ticaret Müsteşarlığına usulüne göre değil, özel kanun olan 3182 sayılı Bankalar kanunun 20/1. maddesindeki % 51 çoğunluğun aranacağı savunularak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece idia ve savunmaya, toplanan taraf delillerine, Bakanlar Kurulunun 1985/9855 sayılı kararnamesine göre, davanın yasal üç aylık sürede açıldığı kabul edilerek, Bankalar Kanunun özel bir kanun olduğu, ihtilaf bulunduğu takdirde TTK. değil, bu kanunun uygulanacağı, buna göre genel kurulun yapılmasında ve sermaye artırımına dair karar alınmasındaki bir usulsüzlük bulunmadığı, Dış Ticaret Müsteşarlığına da davetiye çıkarıldığı, iddianın sabit olmadığı belirtilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 15.11.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.