 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1988/3526
K: 1989/130
T: 23.01.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 3. Ticaret Mahkemisince verilen 21.12.1987 tarih ve 244-660 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı vekili, taraflar arasındaki sözleşmeler uyarınca davalıların işyerinde (E.P.) birası satma ve bulundurmayı yüklendiklerini, müvekkilinin bu nedenle davalılara (1.000.000) TL. nakdi yardımda bulunduğunu, sözleşme hükümlerine göre davalıların taahhütlerini ihlal etmeleri halinde, aldıkları nakdi yardımı iade edecekleri gibi (250.000) TL. cezai şart ödemeyi kabul ettiklerini, yapılan tesbit sonucu davalıların işyerlerinde (T.) birası sattıklarının ve sözleşmeyi ihlal ettiklerinin belirlendiğini iddia ederek (1.000.000) TL. asıl alacak, (36.000) TL. işlemiş faiz ve (250.000) TL. cezai şart alacağı ki toplam (1.286.000) TL.'nın tahsili için davalılar hakkında yapılan icra takibine davalıların haksız olarak itiraz ettiklerini belirterek, davalılar itirazlarının iptaline ve inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, ticaret serbesliği bulunduğunu, sözleşmeye davacının aykırı davrandığını, cezai şart ve faiz istenemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia ve savunmaya, bilirkişi kurulu raporuna ve toplanan kanıtlara göre, davalılardan (Z.S.) hakkındaki davanın reddine, (S.) ve (M.S.) yönünden bu davalıların takibe itirazlarının (1.000.000) TL.'lık bölümünün iptaline, fazla istemin reddine, (150.000) TL. inkar tazminatının davalılar (S.) ve (M.)'den tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılar vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Mahkemece, davalılardan (Z.S.) hakkındaki dava, tamamen; diğer davalılar hakkında ise kısmen reddedilmiştir. Kısmen reddolunan davalılar yönünden reddolunan miktarla ilgili olarak vakalet ücretine hükmedilmiş ise de, davanın tamamen reddine karar verilen davalı (Z.) yararına reddolunan miktar için vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru görülmemiş ve bu husus bozmayı gerektirmiş ise de, HUMK.'nun 438/7 nci maddesi uyarınca bu konuda yeniden yargılamayı gerekirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması icabetmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılardan (Z.S.) vekilinin temyiz itirazının kabulüyle, kararın hüküm fıkrası 3 üncü bendinin 7 nci satırının sonuna (davalılardan Z.S. vekili için reddolunan miktar üzerinden takdir edilen (102.660) TL. vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalı (Z.)'e verilmesine) cümlesi eklenmek suretiyle hükmün düzeltilmesine, HUMK.'nun 438/7 nci maddesi uyarınca hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 23.1.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.