 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1988/3487
K: 1988/7307
T: 01.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Malatya 2. Asliye hukuk Hakimliğince verilen 16.2.1988 tarih ve 516-160 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istemiş ve temyiz dilekçesini süresi içinde, verildiği anlaşılmış olmakla, dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili müvekkilinin, davalı kooperatife üye olduğu dönemde toplam 1.200.000 TL. ödemede bulunduğunu, müvekkilinin 27.3.1987 tarihinde üyelikten çıkarıldığını iddia ederek 1.200.000 TL. altın veya gayrımenkul yatırılmış olsaydı 800.000 TL., bankaya yatırılmış olsaydı 250.000 lira gelir getireceğini, müvekkilinin bu parayı kooperatif hesabında tutması nedeniyle bu gelirlerden mahrum kaldığını belirterek 2.250.000 TL. nın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, davacının üyeliğinin yasal olmadığından üyelikten çıkarıldığını ve çıkarma kararının kesinleştiğini, davacının alacağı olan 1.200.000 liranın bankaya ödendiğini, davacının hiçbir alacağının kalmadığını, ayrıca kooperatiften çıkarılan üyeye kooperatife ödediği paranın işletilememesinden dolayı bir tazminat ve faiz ödeneceğine dair ve kooperatifler kanununda ve de anasözleşmede bir hüküm bulunmadığını bildirerek davanın reddi istemiştir.
Mahkemece, toplanılan delillere dayanılarak kooperatif ana sözleşmesinde çıkarılan ortaklar tarafından yatırılan paraların faizsiz olarak geri verileceğinin yazılı olmasından dolayı davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarıın reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 1.12.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.