 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1988/3267
K: 1989/1172
T: 27.02.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Gelibolu Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 9.12.1986 tarih ve 725-307 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı ve davalı Banka vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili dilekçesinde, müvekkilinin davalı bankadaki (12.000 D.M.)nın, halen ayrı olduğu eşi davalı Sevim tarafından kendi hesabına,sahte dilekçe ile havale yaptırıp parayı çektiğinin anlaşıldığını, bankaya gönderilen uyarı mektubuna rağmen gerekli özeni göstermeyen davalı bankanın da sorumlu bulunduğunu ileri sürerek, aynen veya karşılığı olan (957.562 TL)nın davalılardan müteselsilen tahsilini dava etmiştir.
Davalı (Banka) vekili, işlemlerin bankacılık mevzuatına uygun bulunduğunu, imzanın da davacıya ait olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı Sevim vekili cevabında, talimat imzasının davacıya ait olduğunu, 2. kez para almak için bu davanın açıldığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia ve savunmaya, bilirkiş raporları, banka kayıtları, dosya münderecatına göre, davalı Sevim davacının imzasını taklit ederek davacıya ait paranın kendi hesabına intikalini sağlayarak tahsil etmekle haksız kazanç sağlandığını, davalı (Banka)nın de gerekli özeni göstermeyerek bu paranın çekilmesine sebep olduğu gerekçesi ile, (897.340.50 TL)nın davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delilerle gerektiri sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre mümeyyiz davalı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Davacı vekilinin temyizine gelince, davacı, davalı banka nezdinde 4.8.1990 tarihinde 930 300 nolu dövizli mevduat hesabı açtırmış ve hesabına 26.000 D.M. yatırmış bulunmaktadır. Dövizli mevduat hesap açtırmak, bankayı aynen, yani döviz olarak iade etmek borç altına sokar. Davacı hesabını kapatmak istediğinde hesabın nev'ine göre ana para ve faizini DM. olarak davacıya ödenmesi gerekmektedir. Diğer davalı Sevim haksız fiil sonucu davacıdan aldığı şeyi aynen iade etmesi gerekeceği cihetle onun da aynen iade borcu vardır. Bu husus B.K.nun 83. maddesine de uygun olduğundan yabancı paranın davacıya aynen iadesine engel bulunmamaktadır.
Davacı davasında ana para ve faizinin aynen iadesini talep etmiştir. Mahkemece, davacıya ait hesapta bulunan paranın davacının rızası hilafına diğer davalıya ödenmiş olması bu ödemede davalı bankanın da birlikte kusuru bulunduğu kabul edilmesine göre döviz hesabına uygulanacak faiz oranı Merkez Bankasından sorularak yabancı para cinsinden ana para ve faizinin tahsiline karar verilmek gerekirken bu husus nazara alınmadan yazılı olduğu şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1. bendde belirtilen nedenlerle davalı Banka vekilinin temyiz itirazlarının reddine, 2. bendde belirtilen nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA 27.2.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.