 |
T.C.
YARGITAY
11. Ceza Dairesi
E: 2002/554
K: 2002/1166
T: 12.2.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
213/m.359,360,371
213 Sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan sanık Abdulhamit B'ın yapılan yargılanması sonunda: Beraatine dair Tekirdağ 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 22.12.2000 gün ve 2000/194 Esas, 2000/480 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi müdahil vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığın onama isteyen 17.1.2002 tarihli tebliğnamesi ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü:
KARAR : 1.1.1994 tarihine kadar Kocasinan Vergi Dairesinin, bu tarihten sonra Yenibosna Vergi Dairesinin mükellefi olan, 1994 yılı Kasım ayından itibaren mükellefiyet ile ilgili hiçbir yükümlülüğünü yerine getirmeyen, vergi tarhını gerektirecek bir matrah beyanında bulunmayan, bağlı olduğu dairelerinin cevabi yazıları ile daha öncede fatura düzenlemekten dolayı hakkında vergi inceleme raporu düzenlenen, bildirilen adreste her hangi bir ticari faaliyeti olmadığı tespit edilen ve suça konu faturaları düzenleyen H.. İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. nin, sanık hakkında dava açıldıktan sonra 13.5.1999 tarihinde sadece sanığın kullandığı faturaları kapsayacak şekilde VUK. nun 371. maddesindeki pişmanlık hükümlerinden yararlanmak amacı ile Mart/1996 dönemine ait ek KDV beyannamesini vermesinin pişmanlık hükümlerinin uygulanması için yeterli olmadığı, anılan maddede yazılı koşulların gerçekleşmediği, yukarıdaki tespitler nedeniyle faturaların gerçek bir mal ve hizmet karşılığı olduğunu kanıtlamaya yeterli olmadığı, sanığın savunması dışında, faturalarda belirtilen mal ve hizmetin alındığına ilişkin somut bir delil bulunmadığı anlaşıldığından, unsurları itibariyle oluşan atılı suçtan mahkümiyeti yerine, faturayı düzenleyen şirketin pişmanlık hükümlerinden yararlanarak beyanname vermesi nedeniyle faturaların sahte olmadığı ve suçun unsurlarının oluşmadığının kabulü ile yazılı şekilde beraat hükmü kurulması,
SONUÇ : Kanuna aykırı, müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı CMUK'nun 32l nci maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.2.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.