 |
T.C.
YARGITAY
11. Ceza Dairesi
E: 2002/5439
K: 2002/6441
T: 2.7.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
765/m.508
6762/m.317
Emniyeti suistimal suçundan sanıklar Yahya Murat D, Ufuk K, Yelda I. ve Emine Mehtap C'ın yapılan yargılanmaları sonunda: Beraatlerine dair ŞİŞLİ 9. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 24.12.2001 gün ve 2001/83 Esas, 2001/3065 Karar Sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi müdahil vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığının onama isteyen 18.4.2002 tarihli tebliğnamesi ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü:
KARAR : Ankara 2 nolu Devlet Güvenlik Mahkemesinin 12.10.2000 gün ve 2000/568 D.İş sayılı kararı ile E.. factoring A.Ş. ne el konulup, şirkete ait tüm belgelerin, İstanbul 9. Asliye Ticaret mahkemesinin 2000/74 Esas sayılı kararı ile tayin olunan kayyumlara ferdi edildiği anlaşıldığından, defter ve belgelerin kayyumlardan temini ile bilirkişi heyetine tevdi edilerek, taraflar arasında düzenlenmiş olan factoring sözleşmeleri ile müdahil şirketin ne kadar kredi kullandığı, geri ödemenin ne şekilde ve hangi tarihlerde yapıldığı, sözleşmeler uyarınca verilen ifa veya teminat çeklerinin hangileri olduğu, bedellerinin tahsil edilip edilmediği, buna göre müdahil şirkete verilen krediler nedeniyle E.. Factoring üzerindeki riskin kalkıp kalkmadığı hususlarının ayrıntılı olarak tespit ettirilmesi, dosyada mevcut çek listesinden yararlanmak suretiyle muhatap bankalardan çeklerin hangi tarihlerde kime ödendiğinin sorulması, factoring sözleşmesinin 13/4. madde ve bendi hükmüne göre, kıymetli evrakın teminat olarak verildiğine ilişkin factor'un imzasını içeren sözleşmenin temini ile toplanan delillerin iddia ve savunmaya nazaran birlikte değerlendirilmesi, suçun sabit sayılması halinde TTK. nun 317. ve devamı maddeleri uyarınca şirketin idare ve temsilinin kim yada kimlere ait olduğu tespit edilip ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 17.12.1990 gün ve 312/340 sayılı kararında açıklandığı üzere suç ve suçlu arasındaki illiyet bağı ve temsil yetkisinin bölüşümündeki ağırlık ve sınırlar da araştırılmak suretiyle sonucuna göre sanıkların cezai sorumluluklarının tayin ve takdiri gerekirken, eksik soruşturmayla ihtilafın hukuki olduğunun kabulü ile sanıkların beraatlerine hükmolunması,
SONUÇ : Kanuna aykırı ve müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı CMUK. nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 2.7.2002 gününde oybirliği ile karar verildi.