 |
T.C.
YARGITAY
11. Ceza Dairesi
E: 2001/4115
K: 2001/4683
T: 10.5.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
213/m.359/a-son
213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan sanık Ayşe'nin yapılan yargılanması sonunda: 213 sayılı Kanunun 359/1, TCK.nun 59 ve 647 sayılı Kanunun 6. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezasıyla mahkumiyetine dair (Sivas Ikinci Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 28.3.2000 gün ve 1997/368 Esas, 2000/158 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığının bozma isteyen 4.4.2001 tarihli tebliğnamesi ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü:
KARAR : 4369 sayılı Kanunun 14. maddesiyle değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunun 359/a-son fıkrasının "hükmolunan hapis cezasının para cezasına çevrilmesinde, hapis cezasının her bir günü için sanayii sektöründe çalışan onaltı yaşından büyük işçiler için ... yürürlükte bulunan asgari ücretin bir aylık brüt tutarının yarısı esas alınır ve hükmolunan bu para cezası ertelenmez" şeklindeki 4108 sayılı Kanunun 9. maddesiyle getirilen değişikliğe uygun hükmüne, ibrazı istenen defter ve belgeleri gizlemek suçundan sanığa hükmolunan hapis cezasının ertelenmiş olmasına, süresi itibariyle hükmolunan hapis cezasının para cezasına çevrilmesi mümkün olmakla birlikte bu yönde uygulama yapılması halinde erteleme yasağı bulunmasına, mahkemenin dava dosyasındaki belge ve bilgileri değerlendirip yasal gerekçelere dayanarak cezanın ertelenmesi yönünde tercihini kullanmasına göre hapis cezasının para cezasına çevrilmemesi için gösterilen gerekçenin yetersiz ve temel cezanın asgari sınırdan tayini için gösterilen gerekçeyle çeliştiğine ilişkin tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
SONUÇ : Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanık vekilinin suçun unsurlarının oluşmadığına 647 sayılı Kanunun 4. maddesinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün (ONANMASINA), 10.5.2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.