 |
T.C.
YARGITAY
11. Ceza Dairesi
E: 2001/3062
K: 2001/3840
T: 19.4.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
213/m.Ek.11/1
4369/m.8/k-18
213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan sanık Yusuf'un yapılan yargılanması sonunda: Beraatine dair ( Beyoğlu 1. Ağır Ceza Mahkemesi )nden verilen 4.5.2000 gün ve 1999/293 Esas, 2000/149 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi müdahil vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığın bozma isteyen 4.4.2001 tarihli tebliğnamesi ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü:
KARAR : 213 sayılı Kanunun Ek.11. maddesinin 1. fıkrasını değiştiren 4008 sayılı Kanunun 22. maddesi inceleme sonunda kaçakçılık cezalı tarhiyat yapılmasını gerektiren tesbitler nedeniyle salınacak vergi ve kesilecek kaçakçılık suçu cezası tarhiyat öncesi uzlaşma mevzuu yapılmayacağını hükme bağladığı, buna göre 1.1.1995 tarihinden 4369 sayılı Kanunun 18. maddesinin yürürlüğe girdiği 1.1.1999 tarihine kadar vergi idarelerine konuyla ilgili mükelleflerle tarhiyat öncesi uzlaşma yapma yasağı getirildiği, yasağa rağmen tarhiyat öncesi uzlaşma yapılmış olması halinde ek. 11. maddeyi değiştiren 18. maddenin son hükmünün geriye yürütülmesi mümkün olmayıp uzlaşmaya cezai yönden hukuki sonuç bağlanamayacağı, esasen 4369 sayılı Kanunun yürürlük başlıklı 86. maddesinin ( k ) bendinin ""18 maddesi, uzlaşma kapsamına giren cezalarla ilgili hükümleri 31.12.1998 tarihinden sonraki vergilendirme dönemlerine İlişkin tarhiyatlardan başlatılmak üzere 1.1.1999 tarihinde yürürlüğe girer"" şeklindeki hükmün açıklığı ve 14.8.1999 gün ve 23726 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 4444 sayılı Kanunun 7/2 ve geçici 23. maddeleri ve Vergi Usul Kanunu 280 sayılı genel tebliğe içeriği birlikte değerlendirildiğinde de aynı sonuca varılacağı dava konusu olayda, suçun 1996 yılı içinde işlendiği ve vergi inceleme raporunda kaçakçılık cezalı tarhiyat ve kaçakçılık cezası önerildiği gözetilmeden ve esasen uzlaşmanın özel usulsüzlük cezası yönünden yapıldığı, katma değer vergisini kapsamadığı da dikkate alınmadan tarhiyat öncesi uzlaşmaya dayanılarak sanığın beraatine karar verilmesi,
SONUÇ : Kanuna aykırı ve müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak CMUK.nun 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), 19.4.2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.