 |
T.C.
YARGITAY
10.Hukuk Dairesi
Esas Karar
2003/3420 2003/4287
YARGITAY İLAMI
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacı, 31.05.2002 tarihi itibariyle emekliliğe hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Osman Bülbül tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Mahkeme davacının 506 Sayılı Kanuna 4447 Sayılı Kanunla eklenen geçici 81. madde kapsamında 23 yıldan fazla sigortalılık ve 5000 gün prim ödeme şartlarını yerine getirdiği gerekçesiyle 01.06.2002 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tesbitine karar vermiş ise de, ilgili yasa hükümleri karşısında varılan sonucun isabetsiz olduğu görülmüştür.
4447 Sayılı Kanunun yürürlük tarihi olan 08.09.1999 itibariyle prim ödeme gün sayısı ve yaş (55 yaş) itibariyle 506 Sayılı Kanunun 60. maddesindeki tahsis şartlarının oluşmadığı açıktır.
Öte yandan geçiş hükümlerini içeren geçici 81. maddenin Anayasa Mahkemesinin iptal kapsamı dışında kalan A bendinde belirtilen 23 yıl sigortalılık şartının 4447 Sayılı Kanunun yürürlük tarihi olan 08.09.1999 itibariyle yerine gelmediği (10.05.1977 + 23 yıl = 10.05.2000) bu durumda davacının bu bend hükmünden yararlanmasına da yasaca imkan bulunmadığı keza iptal edilmeyen aynı maddenin C/a bendindeki yaş şartıda 08.09.1999 tarihinde yerine gelmediğinden bu hükme göre de davanın kabulü mümkün görülmemektedir. Anayasa Mahkemesinin geçici 81. maddeyi kısmen iptal kararı üzerine yasa koyucu tarafından çıkarılan 4759 Sayılı Kanun sigortalılık süresi için 23.05.2002 tarihini esas almıştır.
Sigortalılık süresi itibariyle davacının durumu 4759 Sayılı Kanunla yeniden düzenlenen geçici 81. maddesinin B/a bendine uygun düşmekte olup buna göre tahsis tarihi itibariyle prim ödeme gün sayısı ve sigortalılık süresi şartları gerçekleşmiş ise de 44 yaş şartı yerine gelmediğinden davacıya yaşlılık aylığı tahsisine yasal olarak imkan bulunmamaktadır.
Açıklanan sebeplerle davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurumunun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 15.05.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.