 |
T.C.
YARGITAY
10.Hukuk Dairesi
Esas Karar
2003/3349 2003/4188
YARGITAY İLAMI
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacı,davalılardan işverene ait işyerinde 01.06.1977 – 01.09.1984 tarihleri arasında sürekli olarak,asgari ücretle çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme,ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün,davacı ve davalılardan Orhan ve Zinnur Kalafatoğlu Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Mehmet Şahin tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacının çalıştığını ileri sürdüğü işyeri Sosyal Sigortalar Kurumunda Ülvi Kalafatoğlu adına kayıtlıdır.Davacının bu işyerinde 01.06.1977 tarihinde çalışmaya başladığına ilişkin işe giriş bildirgesi Kuruma 08.06.1980 tarihinde ulaşmıştır.
Tanıklar davacının 01.06.1977 – 01.09.1984 tarihleri arasında bu işyerinde çalıştığını söylemişlerdir.
Ancak 01.06.1977 tarihli sigortalı işe giriş bildirgesinde işyeri sicil nolu 45800.06 işveren Ulvi Kalafatoğlu olarak yazılı olmasına karşın, işyeri Sosyal Sigortalar Kurumu kayıtlarında Hayati Kalafatoğlu adına kayıtlı ve yasa kapsamındadır.Dinlenen tanıklar işverenin, Gloria Yangın Söndürme Cihazları A.Ş.
olduğunu, merkezinin İstanbul'da, şubesinin ise Ankara'da bulunduğunu, Ankara Şubesine E.Hayati Kalafatoğlu'nun baktığını, hükmün ise davalı Şirket aleyhinde kurulduğu, mahkemece yapılan araştırmada davalı Anonim Şirketin vergi kaydına rastlanmadığının bildirildiği dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır. Mahkemece, aleyhine hüküm kurulan Anonim Şirketin varlığı yöntemince araştırılmadan eksik araştırma ve inceleme sonucu karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.05.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.
