T.C.

YARGITAY

10.Hukuk Dairesi

Esas Karar

2003/2568 2003/3086

YARGITAY İLAMI

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

Davacı,6.680.395.000 lira tedavi giderinin davalı Kurumdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme,ilamında belirtildiği şekilde davanın reddine karar vermiştir.

Hükmün,davacı Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Mustafa Taş tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

Davacı Sağlık Bakanlığı, Manisa Devlet Hastanesinde tedavileri yapılan Bağ-Kur Sigortalıları için yapılan tedavi giderlerinin davalı Bağ-Kur'dan tahsilini istemekte olup, Mahkemece; taraflar arasında yapılmış protokolün 12.maddesi hükmü ile, uyuşmazlıkların yargıya intikalinden önce bağlı bulunulan Bakanlıklar arasında ele alınması gerektiği halde,bu prosedüre uyulmadığından bahisle davanın reddine karar verilmiştir.

Görev konusu kamu düzeni ile ilgili olup, mahkemelerce resen gözetilmesi gerekir.

İş Mahkemeleri 5521 Sayılı Kanun ile kurulmuş olan istisnai nitelikte özel mahkemelerdir.1479 Sayılı Kanunun 70.maddesi “Bu kanunun uygulamasından doğan uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde görüleceğini” kurala bağlamıştır.

Somut olayda mahkemenin görevini belirlerken, taraflar arasındaki uyuşmazlığın hangi hukuki sebebe dayandığına bakmak gerekir.

Sağlık sigortası kapsamında sigortalı ve hak sahiplerine sağlık hizmeti sunmakta olan Bağ-Kur, 1479 Sayılı Kanunun Ek 11.maddesine dayanarak Kamu ve Özel Sağlık Tesislerinden hizmet

satın alarak yükümlülüğünü yerine getirmekte ve bu amaçla hizmet

satın aldığı kuruluşlarla sözleşmeler yapmaktadır.Olayımızda, davacı Bakanlık, taraflar arasında imzalanan bu nitelikteki sözleşmeye davalı Kurumun aykırı davrandığını ileri sürmekte, sözleşmeden doğan alacağının tahsilini talep etmektedir. Gerçekten uyuşmazlığın çözümünde 1479 Sayılı Kanunun Sağlık Sigortası ile ilgili Ek 11-17.maddelerinin uygulama yeri olmadığı gibi uyuşmazlığın bu kanundan doğduğunu ortaya koyacak başkaca bir hükümde mevcut değildir.Bilakis sözleşme hükümlerine aykırılıktan kaynaklanan bu davanın yasal dayanağı Borçlar Kanununun 96 ve devamı maddeleri olduğundan davanın iş Mahkemelerinde değil genel mahkemelerde görülmesi gerekir.

Açıklanan sebeplerle mahkemenin görevsizlik kararı vermesi gerekirken,işin esasına girilerek yazılı şekilde red kararı vermesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

O halde davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 03.04.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.