Davacı, Bağkur'a toplam 52.969.117 lira prim ve gecikme zammı borcu bulunduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.

Hükmün, taraflar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ye aşağıdaki karar tesbit edildi.

Davacının 1999 yılında Kuruma vermiş olduğu dilekçede geçmiş yıllara ait prim borçlarını ödeyeceğine ilişkin herhangi bir kayıt bulunmamaktadır. Sonradan yürürlüğe giren 4692 sayılı Yasaya göre 5 yıldan fazla prim borcu bulunanlar anılan yasa hükümleri uyarınca prim ödemeleri gerekmektedir. Anılan yasa nın yürürlüğe girdiği tarihte davacının 5 yıldan fazla prim borcu bulunduğu tartışmasızdır. Hal böyle olunca davalı Bağkur'un sözü edilen yasa hükümleri çevresinde prim borcunu hesap etmesi doğrudur. Açıklanan nedenler gözönünde bulundurulmaksızın bilirkişi raporunun esas alınması suretiyle davanın kabulüne karar verilmesi usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

Sonuç: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.12.2002 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

Davacı sigortalının 28.11.1977-19.2.1999 arası Sosyal Sigortalar Kurumu ile çakışan süreler hariç Kuruma 12 yıl, 10 ay, 23 gün zorunlu sigortalılığı bulunmaktadır. Bu konuda taraflar arasında bir uyuşmazlık yoktur. Uyuşmazlık, davacının 19.2.1999 tarihli dilekçesiyle Bağkur Ordu il Müdürlüğüne Sosyal Sigortalar Kurumuna tabi hizmetleriyle Bağkur hizmetlerini birleştirmek ve Bağkur'a olan prim borcunu öğrenmek için başvurduğu bu tarihteki yürürlükte bulunan 2654 sayılı Yasa hükümlerine göre mi prim borcunu davalı Kuruma ödemek durumunda, yoksa 3.7.2001 tarihinde yürürlüğe giren 4692 sayılı Yasa hükümlerine göre mi ödeyeceği konusunda toplanmaktadır.

Çoğunluk görüşüne göre davacı davalı Kuruma verdiği 19.2.1999 tarihli dilekçesiyle geçmiş yıllara ait prim borçlarını ödeyeceğine ilişkin herhangibir kayıt bulunmadığından, davacıyı 4692 sayılı Yasa hükümlerine göre sorumlu tutmaktadır.

Dairemizin yerleşmiş içtihatlarına göre Bağkur sigortalısının geçmiş yıllara ait prim borçlarını ödemek için Kuruma başvurduğu tarihte yürürlükte bulunan yasa hükümleri uyarınca prim borcunun tahakkuk ettirilmesi kararlılıkla uygulanmaktadır.

Davacı, Bağ-Kur Ordu il Müdürlüğüne verdiği 19.2.1999 tarihli dilekçesiyle geçmiş yıllara ait prim borçlarını ödemek için başvurmuştur. Davalı Kurum bu başvuru üzerine davacının sigortalılık sürelerini ad ve soyad benzerliği nedeniyle 1947 doğumlu, 25.2.1984 tarihinde vefat eden Tevfikoğlu Cemal'e mal ettiğini ve adı geçinin hak sahiplerine ölüm aylığı bağlandığını anlamış, 31.3.1999 tarihi itibariyle düzenlediği hesap ekstresinde davacının geçmiş yıllara ait prim borcu ile gecikme zammı olarak toplam 52.969.137 lira borcu olduğunu belirlemiştir. Davalı Kurum, davacının başvurusu ile yapmış olduğu hatasını 20.9.2001 tarihinde düzelterek 31.3.1999 sonrası ödemenin yapılacağı tarihe kadar prime uygulanacak gecikme zammıyla birlikte tahsil etmesi gerekirken, kendi hatalı ve davacıyı mağdur eden işlemini göz ardı edip 3.7.2001 tarihinde yürürlüğe giren 4692 sayılı Yasanın geçici 1. maddesine istinaden 19.4.2001 tarihi itibariyle 4.928.436.395 lira prim borcu tahakkuk ettirmiştir. Kurumun bu işlemi Medeni Kanunun 2. maddesindeki evrensel iyi niyet kuralları ile Anayasanın 60. maddelerine aykırıdır. Davacının 19.2.1999 tarihli dilekçesinin amacı, geçmiş yıllara ait prim borçlarını Kuruma ödemektir. Hal böyle iken, başvuru tarihinde yürürlükte bulunan 1479 sayılı Yasanın 24 ve 25 maddeleri ile tadil edilen 2654 sayılı Yasa hükümlerine göre davacının geçmiş yıllara ait prim borcu ile gecikme zammının tahakkuk ettirilmesi gerekir. Kurum davacının başvuru tarihinde geçmiş yıllara ait prim borcu ile gecikme zammını 31.3.1999 tarihi itibariyle hesap eksteresinde toplam 52.696.137 lira olarak belirlemiştir.

Açıklanan nedenlerle çoğunluk görüşüne karşıyım, usûl ve yasaya uygun bulunan yerel mahkeme kararının (ONANMASI) görüşündeyim.

 

Sami KOÇAK Üye

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972