ÖZET: Türk vatandaşlarının yurt dışında geçen :Sürelerini, yurda kesin dönüş koşulu yerine getirmeksizin borçlanmaları geçerlidir. Ancak yurda kesin dönüş yapılıncaya kadar borçlanma hukuken askıya alınarak, yurda kesin dönüş yapılmadıkça yaşlılık aylığı bağlanmayacak, şayet bağlanmışise aylığın kesilerek fuzulen ödenen yaşlılık aylıkları kurumca istenebilecektir.

 

 

Davacı ve karşı davalı, borçlanmasının geçerli olduğunun ve aylığın kesildiği tarihten itibaren yeniden bağlanmasını gerektiğinin tespitine, davalı ve karşı davacı ise fazlaya dair haklar saklı kalmak kaydıyla 13.870.619.252 liranın yasal faiziyle birlikte tahsiline, karar verilmesini istemişlerdir.

Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde davacı ve karşı davalının davasının reddine, diğer davanın ise kabulüne karar vermiştir.

Hükmün, davacı ve karşı davalı Sami avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

14.9.1996 tarihinde yurda kesin dönüş yaptığını beyan ederek 3201 sayılı Kanun hükümleri uyarınca borçlanma isteminde bulunan ve bu istemi kabul edilerek 1.1.1972 -14.9.1996 tarihleri arasında Almanya'da gerçekleşen 8893 günlük borçlanma tutarını 22.10.1996 tarihinde ödeyerek 15.5.1997 tarihinde tahsis talebinde bulunan ve kendisine 1.6.1997 tarihinden geçerli olmak üzere yaşlılık aylığı bağlanan, ancak 1.1.1972 - 16.12.1995 tarihleri arasında yurt dışında fiilen çalıştığının, 17.12.1995 - 31.12.2000 tarihleri arasında işsizlik yardımı aldığının belirlenmesi üzerine, borçlanması iptal edilerek yaşlılık aylığı bağlandığı tarihten geçerli olmak üzere kesilen ve 1.6.1997 - 22.2.2002 tarihleri arasında ödenen yaşlılık aylıkları kendisinden geri istenilen davacı, borçlanmanın geçerli olduğunun ve yaşlılık aylığının iptaline dair Kurum işleminin iptali ile yaşlılık aylığının; bağlandığı tarihten itibaren ödenmeye devam olunması gerektiğinin tespitine karar verilmesini istemiş, Sosyal Sigortalar Kurumu ise fuzulen ödendiğini iddia ettiği aylıkların istirdadını dava etmiş, birleştirilerek görülen davaların yargılaması sonucunda Mahkemece; dava tarihinde yürürlükte bulunan yasal düzenleme ve borçlanmanın geçerliliği için yurda kesin dönüşü zorunlu kabul eden Yargıtay kararları çerçevesinde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda davacının yurda kesin dönüş koşulunu yerine getirmediği, tahsis talep tarihinden sonra dahi yurt dışındaki çalışmasını sürdürüp işsizlik yardımı aldığı gerekçesiyle Sami tarafından açılan davanın reddine, Kurum'un isteminin ise kabulüne karar verilmiştir.

3201 sayılı Yurt Dışında Bulunan Türk Vatandaşlarının Yurt Dışında Geçen Sürelerinin Sosyal Güvenlikleri Bakımından Değerlendirilmesi Hakkında Kanunun borçlanmanın geçerliliği için yurda kesin dönüşü şart kılan 3. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 12.12.2002 gün ve 36/198 sayılı Kararı ile iptal edilmesi üzerine Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 5.2.2003 gün ve 21790/61 sayılı kararı ile, borçlanmanın geçerliliği için yurda kesin dönüşün zorunlu olmadığına ve yurda kesin dönüş koşulu yerine getirilmeksizin yapılan borçlanmaların geçerli olduğuna, ancak yurda kesin dönüş yapılıncaya kadar borçlanma hukuken askıya alınarak 3201 sayılı Yasanın 6. maddesine göre yurda kesin dönüş yapılmadıkça yaşlılık aylığı bağlanamayacağı ve giderek aylığın başlatılmamasına, şayet bağlanmışsa aylığın kesilerek tuzulen ödenen yaşlılık aylıklarının Kururnca geri istenmesinin mümkün bulunduğu, hukuken askıya alınan yaşlılık aylığının yurda kesin dönüşün gerçekleştiği tarihi takip eden aybaşından itibaren yeniden ödenmeye devam olunması gerektiğinin kararlaştırıldığı ve Anayasa Mahkemesinin iptal kararının, elde bulunan ve kesinleşmemiş tüm davalarda uygulanmasının zorunlu bulunduğu hukuksal gerçeği de dikkate alınarak, Anayasa Mahkemesinin iptal kararı ve yukarıda özetlenen Hukuk Genel Kurulu Kararı çerçevesinde yeniden inceleme ve araştırma yapılarak hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken dava tarihinde yürürlüktebulunan mevzuata göre karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

Sonuç: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.3.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972