|
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 2002/3602
K: 2002/4013
T: 7.5.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
506/m.26
765/m.46
818/m.54
Davacı, öldürülen sigortalı işçinin haksahiplerine yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir.
Mahkeme,ilamında belirtildiği şekilde isteği hüküm altına almıştır.
Hükmün, taraflar Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Mehmet Şahin tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR :
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, tarafların sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davanın yasal dayanağı 506 Sayılı Kanunun 26. maddesi olup davalılardan işverenin rücu alacağından sorumluluğu, kasdı veya işçilerin sağlığını koruma ve işgüvenliği ile ilgili mevzuat hükümlerine aykırı hareketi veyahut suç teşkil eden bir hareketinin;diğer davalı 3.kişinin sorumluluğu ise kasıt veya kusurunun varlığı halinde mümkündür.
Davada somutlaşan olayda; sigortalının haksahiplerince işveren Türkiye Kömür İşletmeleri aleyhine açılan tazminat davasında; işveren, istihdam ettiği 3.kişinin kusurundan dolayı istihdam eden sıfatıyla maddi tazminat ile sorumlu tutulmuş olup, o davada kusur raporu alınmamıştır. Diğer davalı Ahmet Başar'ın da ceza davasında; sigortalıyı kasden öldürme suçunu işlediği sabit olmuş ancak Türk Ceza Kanunu madde 46 uyarınca ceza ehliyeti bulunmadığından bahisle "ceza tertibine yer olmadığına" karar verilmiştir.
Hal böyle olunca,davalı Ahmet'in işkazasına neden eylemi kasda dayanmakta ise de,özellikle davalı işveren yönünden İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği mevzuatı konusunda uzman bilirkişi heyetinden kusur oran ve aidiyeti konusunda kurumun tazmin sorumluları aleyhine açtığı iş bu rücu davasında rapor alıp irdelemeden eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması isabetsizdir.
3-Davacı Kurumun rücu alacağının dış tavanını teşkil eden miktarın belirlenmesinde; kesinleşen tazminat davasında hükme esas kılınan ve halefiyet ilkesi gereğince işbu rücu davasında bağlayıcı bulunan 23.11.2001 tarihli hesap raporunda öngörülen maddi zarar miktarlarına her bir hak sahibi için ayrı ayrı olmak üzere davalı işveren ile 3 kişinin saptanacak kusur payları toplamının uygulanmasıyla bulunan miktardan o davada mahkemece kabul edilen hakkaniyet indirimi miktarları ile hükmedilen maddi tazminat indirilerek sonucuna göre tavan kontrolünün yapılması;keza davalılardan Ahmet'in bu haksız eylemi akıl malüliyetinin etkisi altında işlediğinden bahisle ceza mahkemesince Türk Ceza Kanunu 46.maddesi uyarınca ceza ehliyetinin bulunmadığından ceza tertibine yer olmadığına karar verilmesi karşısında Borçlar Kanununun "hakkaniyet gerekli kılıyorsa hakim,temyiz kudretini haiz olmayan kimseyi ika ettiği zararın tamamen veya kısmen tazminine mahkum eder" hükmünü içeren 54.maddesi gereğince haksahiplerinin gerçek zarar tavanından bu davalı yönünden ayrıca indirime gidilmesi gerekirken aksinin kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 7.5.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.