 |
T.C.
YARGITAY
10.Hukuk Dairesi
Esas Karar
2002/10464 2003/4894
YARGITAY İLAMI
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacı,858.468.000 liranın yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme,ilamında belirtildiği şekilde davanın reddine karar vermiştir.
Hükmün,davacı Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Türkiye Vakıflar Bankası T.A.O Emekli ve Sağlık Yardım Sandığı Vakfı 506 Sayılı Kanunun Geçici 20.maddesi kapsamında olup, 09.03.1983 gün ve 1983/1-1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da açıkça belirtildiği gibi Sosyal Sigortalar Kurumu,Bağ-Kur ve T.C.Emekli Sandığı gibi sosyal güvenlik kuruluşlarındandır.
Geçici 20.madde kapsamındaki sandıklar; bağlı bulundukları kuruluşların personeli ile ilgili olarak,506 Sayılı Kanunun sistematiği içinde Sosyal Sigortalar Kurumunun yüklendiği görevleri ve sağladığı hakları yerine getirmek üzere kuruldukları için sosyal güvenlik hukukunun temel ilkelerinin bu sandıklar içinde geçerli olduğunun ve vakıf üyelerinin sosyal güvenlik hakları bakımından Anayasanın 60. maddesindeki güvence altında olduklarının kabulü gerektiğinden,506 Sayılı Kanunun "Sigorta Yardımlarının Haczedilemeyeceği" başlıklı 121.maddesi uyarınca Geçici 20.madde uyarınca bağlanan yaşlılık aylıklarının, somut olaydaki zimmete dayalı banka alacağı nedeniyle haczi mümkün değildir.
Davacının 506 Sayılı Kanunun 128.maddesi uyarınca kurulmuş bulunan Vakıfbank Personeli Özel Sosyal Güvenlik Hizmetleri Emekli Sandığı Vakfından da aldığı emekli maaşı 506 Sayılı Kanun kapsamında bulunmadığından munzam sandıktan alınan işbu maaşın yasalar çerçevesinde haczi mümkündür.
Mahkemece yapılacak iş; haciz işleminin, davacının hangi maaşından kesinti yapılarak gerçekleştirildiği araştırıldıktan sonra, kesintinin vakıftan alınan maaştan yapılmış olması halinde davanın kabulüne, munzam sandıktan alınan maaştan yapılması halinde şimdiki gibi davanın reddine karar vermekten ibaret olup,eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.06.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.