 |
T.C.
YARGITAY
10.Hukuk Dairesi
Esas Karar
2002/10407 2003/517
YARGITAY İLAMI
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacı,223.388.000 lira tedavi masrafının yasal faizi ile birlikte davalı Kurumdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme,ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraflar Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Mustafa Taş tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava,taraflar arasında imzalanan protokol kapsamında Samsun Devlet Hastanesinde tedavileri yapılan sigortalı ve hak sahiplerine harcanan tedavi masraflarının davalı Kurumdan tahsiline ilişkindir.
Görev konusu,kamu düzeni ile ilgili olup, taraflarca ileri sürülmese bile mahkeme tarafından yargılamanın her aşamasında ele alınması gereken bir husustur.
İş Mahkemeleri 5521 Sayılı Kanun ile kurulmuş olan istisnai nitelikte özel mahkemelerdir.
Somut olayda Mahkemenin görevini belirlerken,taraflar arasındaki uyuşmazlığın hangi hukuki sebebe dayandığına bakmak gerekir.
Hastalık sigortası kapsamında sigortalı ve hak sahiplerine sağlık hizmeti vermekte olan Sosyal Sigortalar Kurumu,506 Sayılı Kanunun 123.maddesine dayanarak gerçek ve tüzel kişilerle sözleşmeler yapmakta ve buralardan hizmet satın alarak yükümlülüğünü yerine getirmektedir.
Gerçekten dosya kapsamına göre davacı Sağlık Bakanlığı ile davalı Sosyal Sigortalar Kurumu Genel Müdürlüğü arasında bu nitelikte bir protokolün imzalandığı ve davacının söz konusu protokol hükümlerine göre edimini yerine getirmediği iddiasıyla doğan alacağın tahsilini Kurumdan talep ettiği anlaşılmaktadır.
506 Sayılı Kanunun 134.maddesi bu Kanunun uygulanmasından doğan uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde görüleceğini hükme bağlamıştır.
Uyuşmazlığın çözümünde 506 Sayılı Kanunun 32-42 maddelerinin uygulama yeri olmadığı gibi, uyuşmazlığın bu Kanundan doğduğunu ortaya koyacak başkaca bir hüküm de mevcut değildir.
Bilakis,protokol hükümlerine aykırılıktan kaynaklanan bu davanın yasal dayanağı Borçlar Kanununun 96 ve devamı maddeleridir.Esasen hakem sıfatıyla Samsun 2.Asliye Hukuk Mahkemesine açılan ilk davada görevsizlik kararı veren mahkeme isabetli olarak görevin genel mahkemelere ait olduğu sonucuna varmıştır.
Hal böyle olunca,davanın iş mahkemesinde değil, genel mahkemede görülmesi gerektiğinin kabulü gerekir.
Açıklanan sebeplerle,mahkemenin görevsizlik kararı vermesi gerekirken,işin esasına girerek yazılı gerekçeyle davanın reddine karar vermiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde tarafların bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,30.01.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.