 |
T.C.
YARGITAY
10.Hukuk Dairesi
Esas Karar
2002/10353 2003/1574
YARGITAY İLAMI
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacı, fuzulen ödenen 7.755.089.927 liranın yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi İhsan Çakmak tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davanın yasal dayanağı 506 Sayılı Kanunun 32 ve 90. maddeleridir.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre eksik araştırma ve inceleme ile sonuca gidildiği anlaşılmaktadır.
Şöyle ki;
Uyuşmazlığın ne olduğu, ve nasıl doğduğu açıklığa kavuşturulmamıştır.Taraflardan ücret tediye bordroları ve sigortalıların her ay ve dört ayda bir Kuruma bildirilen bildirge ve kazanç bordroları celbedilmemiş, mahkemece görüşü alınan bilirkişi tarafından uyuşmazlık konusunun ne olduğu hususunda yeterince durulmamış, Kurumca müfettiş incelemesi cihetine gidilmemiş, gerektiğinde taraflar isticvap edilerek, olayın aydınlığa kavuşturulması sağlanamamıştır.Mahkemece; beş adet zarfa iliştirilmiş 150 civarında sigortalı işçi listesi, vizite kağıtları ve geçici iş göremezlik ödeneği makbuzları ile denetime elverişsiz bilirkişi raporu delil olarak yeterli görülmüştür.
Başka bir ifadeyle; 506 Sayılı Kanunun 32 ve 90. maddelerinin son fıkralarında yazılı koşulların oluşup oluşmadığı yeterince ve gereğince araştırılmamıştır.
Belirtilen hususların göz ardı edilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Belediyenin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.03.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.
