 |
T.C.
YARGITAY
10.Hukuk Dairesi
Esas Karar
2002/10125 2003/452
YARGITAY İLAMI
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacı, davalıya ait 35 AY 029 plakalı araçta Haziran 1991 -Haziran 1994, 35 M 0933 plakalı minibüste Şubat 1997 - 1997 Haziran ayı sonuna kadar çalıştığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi S.Özlem Hatiboğlu tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Mahkemece Dairemizin 26.06.2000 tarihli bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş ise de bozma ilamının gereği tam olarak yerine getirilmemiştir.
Zira bozma ilamında açık bir şekilde belirtilmesine rağmen;
Davacının 09.04.1993 - 19.05.1993 arası başka işverene ait işyerinde çalıştığı ve bu sebeple çalışmanın kesintili olduğu olgusu gözönünde bulundurularak taraf tanıklarına bu husus açıkça sorulmak sureti ile tanık ifadeleri arasındaki mübayenet giderilmemiş, bordro tanıkları resen tanık sıfatı ile dinlenmemiş ve davacının talebe konu dönemde şoför olarak çalıştığı iddia edildiğinden talep edilen tüm süreyi kapsayacak şekilde ilgili trafik şubelerinden davacı adına düzenlenmiş ceza makbuzları celbedilmemiştir.
Söz konusu deliller toplandıktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalılardan Sosyal Sigortalar Kurumunun ve Sebahattin Çalışkan'ın bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.01.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.
