 |
T.C.
YARGITAY
10.Hukuk Dairesi
Esas :2001/7966
Karar:2001/8307
T. :29.11.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YARGITAY KARARI
Davacı, re'sen hesaplanan prim borcu ve fer'ilerinin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı işveren, sigortalı A.Ç'ın 1996/Eylül ayında 25 gün çalıştığı halde 30 gün çalıştığı kabul edilerek, sigortalı S.E. 1998/Temmuz ayında ücretsiz izin kullanması nedeniyle hiç çalışması bulunmadığı halde 30 gün çalıştığı varsayılarak Kurumca resen tahakkuk ettirilen prim ve gecikme zammının iptaline karar verilmesini istemiş, mahkemece; Kurum müfettişlerine en az işçilik miktarının tespiti yetkisini tanıyan 4792 Sayılı Kanunun 3917 Sayılı Kanunla değişik 6.maddesinin, 04.10.2000 gün ve 24190 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 616 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile yürürlükten kaldırıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dava; Kurum müfettişlerince işyerinde yapılan inceleme sonucu düzenlenen tutanaklara göre davalıya ait gazete dağıtım ve pazarlama işyerinde çalışan iki sigortalının Kuruma bildirilen gün sayılarının eksik gösterildiği gerekçesiyle tama iblağ edilmesi
üzerine Kurumca resen tahakkuk ettirilen prim ve gecikme zammının iptali istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağı; mahkemenin kabul gerekçesinde belirttiği gibi 616 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile yürürlükten kaldırılan ve Kurum müfettişlerine işin yürütümü için gerekli asgari işçilik miktarının tespiti ve uygulamadaki adıyla Kuruma "ölçümleme" yetkisi veren 4792 Sayılı Kanunun 3917 Sayılı Kanunla değişik 6.maddesinin olayda uygulama yeri yoktur.Davanın yasal dayanağı 506 Sayılı Kanunun 79. maddesidir.
İşverenin, sigortalı S.E'nun ücretsiz izin talebini içeren 29.06.1998 tarihli dilekçesindeki mazeretine binaen 1998/Temmuz ayında fiilen çalışmadığına dair savunmasının; sigortalının, 01.06.1998 tarihinde işe girdiği ve 1475 Sayılı İş Kanununun 49. maddesi uyarınca henüz yıllık ücretli izin hakkını kazanmadığı da gözetilerek, bizzat mahkemeye çağrılarak işverenlikçe mahkemeye sunulan ücretsiz izin dilekçesinin kendisine ait olup olmadığının, kendisine aitse ne zaman verildiğinin ve özellikle çekişme konusu 1998/Temmuz ayında işyerinde fiilen çalışıp çalışmadığının açıklattırıldıktan, keza Kurum müfettişince düzenlenen tespit tutanağına göre 1996/Eylül ayında 30 gün çalıştığı halde çalışması 25 gün olarak Kuruma eksik bildirildiği ileri sürülen sigortalı A.Ç'ın; çalışmasının davalı işverenin iddia ettiği gibi part-time şeklinde mi, yoksa müfettişlikçe belirlendiği gibi 30 tam gün üzerinden mi gerçekleştiği bu sigortalıya açıklattırılarak hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 29.11.2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.