Davacı, işkazasında malül kalan sigortalı işçi için yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir.

 

Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteği hüküm altına almıştır.

 

Hükmün, taraflar Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

 

İşkazası sonucu sürekli işgöremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan peşin değerli gelir ile yapılan ödemelerin 506 sayılı Yasanın 10. ve 26. maddeleri uyarınca tazminine yönelik davanın yargılaması sonucunda yazılı gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

 

1- Dava dilekçesinde 506 sayılı Yasanın 10. ve 26. maddelerine dayanılmış olup, mahkemece 10. maddenin koşullarının oluşup oluşmadığı hususunda herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmamış, ancak hükmedilen miktar itibariyle 10. maddeye göre belirlenmiş olan gerçek zarar tavanı esas alınmıştır. Oysaki, dosya içeriğinde yer olan 24.4.1995 tarihli Sosyal Sigortalar Kurumu müfettişi raporunda, 506 sayılı Yasanın 10. maddesinin uygulanmasına yer olmadığı belirtilmiş, davalı vekili de çalışmalara ilişkin dönem bordrolarını sunmuştur. Sunulan belgeler ve tarafların göstereceği diğer kanıtlar da toplanmak suretiyle davada uygulama önceliği bulunan 506 sayılı Yasanın '10. maddesinin koşullarının gerçekleşip gerçekleşmediği yöntemince incelenip sonucuna göre davanın yasal dayanağının belirlenmesi gereğinin gözetilmemesi,

 

2- Dava konusu gelirlerin bağlanmasına ve ödemelerin yapılmasına neden olan işkazası olayında tarafların kusur oranlarının belirlenmesi amacıyla yapılan kusur bilirkişisi incelemesi sonucu düzenlenen rapor, 506 sayılı Yasanın 26. maddesi çerçevesinde düzenlenmiş, iş güvenliği ve işçi sağlığı konusundaki mevzuat hükümlerinin ayrıntılı irdelenmesini içerir bir rapor olmaktan uzaktır. Mahkemece konunun uzmanlarından oluşturulacak bilirkişi kurulundan tarafların itirazları ve yukarıda belirtilen ilkeler ışığında düzenlenecek rapor alınması gereği üzerinde durulmamış olması,

 

3- Sigortalıya gelir bağlama kararında, sigortalının sürekli işgöremezlik oranının kesin olarak belirlenmesi amacıyla öngörülmüş olan 20.4.1997 tarihli kontrol kaydı sonucu araştırılmadığı gibi, davalının sigortalıda oluşan meslekte kazanma güç kaybı oranına itirazları doğrultusunda 506 sayılı Yasanın 109. maddesinde öngörülen prosedürün işletilmesi ve buna da itiraz halinde Adli Tıp Kurum Meclisinden, Tıp Fakülteleri Kürsü Konseyleri veya Sağlık Kurullarından rapor alınması gereğinin gözetilmemiş olması,

 

4- Karara dayanak yapılan 4.2.1999 tarihli hesap raporunda, sigortalının kaza tarihi itibariyle almakta olduğu ücretin kaza tarihinde geçerli olan asgari ücretle karşılaştırılıp orantılanmasında hataya düşülmesi,

 

Usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

 

O halde, taraflar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.

 

S o n u ç: Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.9.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972