 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E : 1999/1270
K : 1999/1293
T : 23.2.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacı, davalıların murisi Muzaffer İ...'e ait çiftlik işyerinde 1.11.1987-1.9.1990 tarihleri arasında asgari ücretle geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlatıldıktan ve Tetkik Hakimi Osman Bülbül tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlı okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi
Dava, 11.7.1987-1.9.1990 tarihleri arasında davalıların murisi Muzaffer İ...'e ait işyerinde hizmet akdine dayalı olarak geçen ve Kuruma kayıt ve tescil edilmeyen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece ifadeleri hükme dayanak alınan tanıkların ifadelerinin soyut düzeyde kaldığı, somut olgulara dayanmadığı ise giriş bildirgesinin ve Sosyal Sigortalar Kurumu müfettiş tutanağının mevcut olmadığı gerekçesiyle isteğin reddine karar vermiştir.
İfadelerine başvurulan tanıklar davacıyla birlikte çalışan ve kayıtlara geçmiş kişiler olmadığı gibi, aynı çevrede benzer işi yapan başka işverenlerin çalıştırdığı ve bordrolara geçmiş kimselerde değildir. Giderek, tanık sözlerinin inandırıcı güç ve nitelikte olması gerekmekte olup tespiti istenilen süreler çok öncelere ilişkin bulunduğu dinlenen tanıklarında Esenboğa köyünde oldukları işyeri çalışanları olmadıkları gözönünde bulundurularak sürelerle ilgili bilgiler hafızalarında eksiksiz tutmaları da düşünülemez.
Öyle ise mahkemece yapılacak iş davanın nitelikçe kamu düzenine ilişkin olduğu gözönünde tutalarak davacı ile birlikte çalışan ve işverenin bordrolarında kayıtlı kişiler ile komşu çiftlilerin bilgilerine başvurulmak, işyeri kapasitesi hangi ziraatın yapıldığı, kaç işçi çalıştırılabileceği keşfende saptanarak, keza işyerinin Sosyal Sigortalar Kurumundaki işyeri dosyası, varsa işyeri kayıtları getirtilip incelenerek tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.2.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.