 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E. 1998/2862
K. 1998/3011
T. 21.4.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
TEDAVİ GİDERLERİ
RÜCUAN TAZMİNAT
KARAR ÖZETİ: İşveren, rapor almadan bünyece elverişli olmadığı ağır ve tehlikeli işlerde çalıştırdığı işçi için, Kurumca yapılan tedavi giderlerini ödemekle yükümlüdür.
(506 s. SSK. m. 41)
Davacı, hastalanan sigortalı işçi için yapılan harcamalar üzerine uğranan Kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteği hüküm altına almıştır.
Hükmün, taraflar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacı Sosyal Sigortalar Kurumu, davalı aleyhine 506 sayılı Yasanın 41. maddesine dayanarak rücu davası açmıştır.
Dosya içeriğine göre, sigortalı Mustafa'nın davalıya ait mobilya imali işyerinde kalfa olarak çalıştığı, işe girişinde (16.1.1993) çalışacağı işe uygun bünyede bulunduğuna ilişkin sağlık raporu alınmadığı, Ağır ve Tehlikeli İşler Tüzüğünün ağır ve tehlikeli işlere ait cetvelin 28. sırasındaki "Ağaç ve tahta işleri ve bunlardan mamul sanayi ile ilgili işler" bölümünde çalıştırıldığı, böbreklerinden hasta olduğu anlaşılmaktadır. 506 sayılı Yasanın 41. maddesinin başlığı "Bünyece elverişli olmadıkları işlerde çalıştırılanlar" olup madde metni aynen: "çalışma mevzuatına göre sağlık raporu alınması gerektiği halde, böyle bir rapora dayanmaksızın veya eldeki rapora aykırı olarak bünyece elverişli bulunmadığı işte çalıştırılan sigortalının, bu işe girişinden önce var olduğu tespit edilen veya bünyece elverişli bulunmadığı işte çalıştırılması sonucu meydana gelen hastalığı için Kurumca yapılan hastalık sigortası masraflarının tümü işverene ödettirilir" biçimindedir. Bünyece işe elverişli olup olmadığına dair rapor alma ve daha sonra işe başlatma veya başlatmama yükümlülüğü işverene aittir. Sosyal Sigortalar Kurumu'nun işçinin işe alınması ile ilgili bir görevi yoktur. İşverenin görevini kötüye kullanarak veya ihmal ederek zararlandırıcı sigorta olayının meydana' gelmesine sebebiyet vermesi halinde, 'işverenin tamamen sorumlu olması yukarıda yazılı yasa hükmü gereğidir. İşverenin kusuru sonucu meydana gelen zararın Sosyal Sigortalar Kurumuna yükletilmesinin hukuki ve' mantıklı dayanağı yoktur. İşçinin hastalığını gizlemesi işverenin 506 sayılı Yasanın 41. maddesine göre rapor almasına engel değildir. İşveren işe uygunluk raporunu almak zorundadır. Yasa hükmü emredicidir. Yasada müeyyidesi de gösterilmiştir. Dava konusu olayda tedavi giderlerinden %20 hakkaniyet indiriminin gerekçesi yoktur. Zira, Sosyal Sigortalar Kurumu'nun olayda müterafik kusuru bulunmamaktadır. %20 hakkaniyet indirimi sonuçta Sosyal Sigortalar Kurumu'nu bu oranda zarara uğratmak sonucunu doğurur.
Bu itibarla, mahkemece rücu tazminatına karar verilirken %20 hakkaniyet indiriminin yasal dayanağı bulunmadığından usul ve yasaya aykırı olan hükmün bozulması gerekir.
O halde, davacı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S o n u ç Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.4.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.