 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/785
Karar No : 1997/742
Tarih : 04.02.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, borçlanma işleminin geçerli olduğunun tesbitine, yaşlılık aylığı bağlama kararının iptaline dair davalı kurum kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Mustafa Koç tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Davanın yasal dayanağını oluşturan 3201 sayılı Yasa'nın 3. maddesi uyarınca yurd dışında geçen çalışmaların borçlanılabilmesi için yurda kesin dönüş yapmak esas koşuldur. Davacının yurda kesin dönüş yapmadığı anlaşıldığına göre yazılı düşüncelerle borçlanmanın geçerli olduğuna karar verilmiş olması usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, Üye Şemsettin Abik'in muhalefetine karşı Başkan Teoman Ozanoğlu, Üye Resul Aslanköylü, Davut Topçuoğlu ve Hulusi Mustafaoğlu'nun oylarıyla ve oyçokluğuyla 4.2.1997 gününde karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
3201 sayılı Yasa'nın başlığı, yurt dışında bulunan Türk vatandaşlarının yurt dışında geçen sürelerinin sosyal güvenlik bakımından değerlendirilmesi hakkında kanun olup 1. maddesinin ise başlığı amaç ve kapsam olarak belirlenmiş ve birinci maddede yurt dışında çalışan ve ev kadını olarak geçen sürelerin bu yasa hükümlerine göre borçlanılacağı öngörülmüştür. 2. maddesinde sosyal güvenlik kurumları sayılmıştır. 3. maddesinde ise, borçlanacak kişilerin daha önce sosyal güvenlik kuruluşlarında hizmetleri olup olmamalarına göre hangi sosyal güvenlik kurumuna başvuracakları belirtilmiştir. Bu maddede, ayrıca bir açıklama yapılarak yasanın yürürlüğünden önce yurda kesin dönüş yapan işçilere ve yurt dışında iken ölen işçilerin hak sahiplerine de eşitliğin ve sosyal adalet ilkesinin zedelenmemesi yönünden hak tanınmıştır. Maddenin içeriğinden yurt dışında çalışmakta olan işçilerinde ve kısacası 1. maddede belirtilen kişilerin yararlanması öngörülmüştür. Yasanın 6. maddesinde ise yaşlılık aylığı tahsisi ve bağlanması yönünden yurda kesin dönüş şartı aranmıştır. Yoksa yurt dışında çalışan Türk vatandaşı işçilerin yurt dışında geçen çalışma sürelerinin borçlanılması için yurda kesin dönüş şartı aranmamıştır. Yasa hükümlerinin içeriğinden açıkça böyle anlaşıldığı halde borçlanmak için dahi yurda kesin dönüş şartı arayan çoğunluk kararına katılmıyorum. Yerel mahkeme kararının onanması gerektiği görüşündeyim.